Στις αρχές του Δεκέμβρη, με το πρόσχημα να παρασχεθεί βοήθεια στους γονείς και τους κηδεμόνες παιδιών και ενηλίκων που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, άνοια, αναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός και τα παρόμοια, το Κογκρέσο ενέκρινε το πρόγραμμα στο HR 4919, το οποίο ωστόσο θα μπορούσε να λειτουργήσει καταχρηστικά από την όποια εξουσία λόγω της αοριστίας στη διατύπωση του νόμου.

Η όλη ιστορία ξεκίνησε “ανάλαφρα” – γιατί να μην βάλουμε μικροτσίπ στα κατοικίδια ζώα, μετά… γιατί να μην βάλουμε στα παιδιά και τους ηλικιωμένους και… πολύ σύντομα … στον καθένα; Γιατί όχι, η Ιαπωνία εφαρμόζει ήδη το τατουάζ με barcode σε ηλικιωμένους πάσχοντες από άνοια για εύκολο εντοπισμό και παρακολούθηση.

Προσέξτε, υποτίθεται ότι το πρόγραμμα αφορά άτομα με νοητική αναπηρία, σωστά; Τότε γιατί έβαλαν αυτό το νέο πρόγραμμα υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Δικαιοσύνης και όχι υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών;
​
O Louie Gohmert στην ομιλία του προειδοποίησε ότι αυτό το νομοσχέδιο θα καταλήξει να παρακολουθούνται άτομα παρά τη θέλησή τους.