Πριν λίγες μέρες αναδημοσιεύσαμε από το χαμένο σάιτ τον Δεκάλογο του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου που είναι σε εξέλιξη. Αυτό είναι το δεύτερο μέρος του άρθρου και το οποίο αναφέρεται σε έναν από τους βασικότερους και πιο χθόνιους «εγκεφάλους» αυτού του πολέμου.
Πρόκειται για τον Bertrand Arthur Russell. Για το ευρύ κοινό, ο Bertrand Arthur William Russell, (18 Μαΐου 1872 – 2 Φεβρουαρίου 1970) είναι ένας Bρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός και ειρηνιστής. Ένας συγγραφέας με πολιτική σκέψη και με αντιπολεμική δράση. Φλέρταρε με το Σταλινικό καθεστώς, ύστερα απογοητεύτηκε από τις ανελευθερίες του, αλλά άσκησε κριτική στα πυρηνικά των ΗΠΑ, καθώς και στην εισβολή τους στο Βιετνάμ. Το 1950 κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Υπήρξε Γ’ Κόμης, μέλος του Τάγματος της Αξίας και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας.
Και μέχρις εδώ όλα δείχνουν έναν άνθρωπο σοφό, με αξίες, που ψάχνεται. Έναν άνθρωπο- σύμβολο του Ορθολογισμού και της Επιστήμης, που επίσης δήλωνε αγνωστικιστής ή ακόμα και αθεϊστής, θεωρώντας ότι η θρησκεία και οι θρησκευτικές προοπτικές χρησιμεύουν στο να παρεμποδίσουν τη γνώση και να προωθήσουν τον φόβο και την εξάρτηση, και να είμαστε ΕΜΕΙΣ υπεύθυνοι για μεγάλο μέρος των παγκόσμιων πολέμων, καταπίεσης και δυστυχίας.
Εν ολίγοις, οι δυο Π.Π. κατά τον μεγάλο αυτόν φιλόσοφο, χρεώνονται στους πιστούς των διαφόρων θρησκειών και όχι στην παγκόσμια ελίτ που τους ξεκίνησε και έφερε τα έθνη αντιμέτωπα. Μόνοι τους οι θρησκόληπτοι λαοί, έφτιαξαν όπλα, τανκς, βόμβες, χημικά, αεροπλάνα κι άρχισαν ο κυρ Χανς και η κυρία Κατρίνα της Γερμανίας να βαράνε μια μέρα τον κυρ Γιάννη και την κυρά Κατίνα της Ελλάδας. Τόσο απλά και… ορθολογιστικά!
Το 1943, ο Rusell εξέφρασε την υποστήριξή του στον Σιωνισμό: «Έχω έρθει σταδιακά να διαπιστώσω ότι, σε έναν επικίνδυνο και σε μεγάλο βαθμό εχθρικό κόσμο, είναι απαραίτητο οι Εβραίοι να έχουν κάποια χώρα που είναι δική τους, κάποια περιοχή όπου δεν υπάρχουν ύποπτοι αλλοδαποί, που θα ενσωματώνει αυτό που διακρίνεται στον πολιτισμό τους».
Πόσοι από το ευρύ κοινό έχουν πραγματικά διαβάσει τα γραπτά του και όχι το σύντομο βιογραφικό που παρουσιάζεται από τους οπαδούς του; Ένας «χαρακτηρισμένος» και «αποδεδειγμένος αντιπολεμιστής», τι ρόλο μπορεί να έχει παίξει στον σιωπηλό Γ’ Π.Π. που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη;
Κι όμως, πάντα πριν την πράξη χρειάζεται η θεωρία. Μια θεωρία, ή αλλιώς, ένα blue print που θα λειτουργήσει ως μπούσουλας για να εκτελεστεί η πράξη με επιτυχία.
‘Impact Of Science On Society’ και άλλες επιστημονικές ιστορίες για αγρίους ολιγάρχες…
Τα περισσότερα από τα βιβλία που εξέδωσε όπως το The Scientific Outlook, (1931) το, Impact Of Science On Society, (1952), είναι «επιστημονικά» εγχειρίδια για μείωση και έλεγχο των πληθυσμών με… ειρηνικό τρόπο! Εξάλλου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι γονείς του Russel, Βρετανοί αριστοκράτες, ήταν και οι δύο πρώτοι υποστηρικτές του ελέγχου των γεννήσεων σε μια εποχή που αυτό θεωρήθηκε σκανδαλώδες!
Μερικά αποσπάσματα από τα έργα του:
Νομίζω ότι το θέμα που θα έχει μεγαλύτερη σημασία πολιτικά είναι η μαζική ψυχολογία. Η μαζική ψυχολογία δεν είναι επιστημονικά μια πολύ προηγμένη μελέτη και μέχρι στιγμής οι καθηγητές της δεν έχουν βρεθεί σε πανεπιστήμια: ήταν διαφημιστές, πολιτικοί και, πάνω απ ‘όλα, δικτάτορες. Αυτή η μελέτη είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τους πρακτικούς άντρες, είτε επιθυμούν να γίνουν πλούσιοι είτε να αποκτήσουν την κυβέρνηση. Φυσικά, είναι μια επιστήμη, που βασίζεται στην ατομική ψυχολογία, αλλά μέχρι τώρα έχει εφαρμόσει μεθόδους που βασίζονται σε ένα είδος διαισθητικής κοινής λογικής. Η σημασία της έχει αυξηθεί πάρα πολύ με την ανάπτυξη σύγχρονων μεθόδων προπαγάνδας. Από αυτές τις πιο σημαντικές είναι η λεγόμενη «εκπαίδευση». Η θρησκεία παίζει ένα ρόλο, αν και φθίνουσα. Ο Τύπος, ο κινηματογράφος και το ραδιόφωνο παίζουν ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο. Αυτό που είναι ουσιαστικό στη μαζική ψυχολογία είναι η τέχνη της πειθούς. Εάν συγκρίνετε μια ομιλία του Χίτλερ με μια ομιλία (ας πούμε) του Edmund Burke, θα δείτε ποια βήματα έχουν γίνει στην τέχνη από τον δέκατο όγδοο αιώνα. Αυτό που πήγε στραβά στο παρελθόν ήταν ότι οι άνθρωποι είχαν διαβάσει σε βιβλία ότι ο άνθρωπος είναι ένα ορθολογικό ζώο και πλαισίωσαν τα επιχειρήματά τους σε αυτή την υπόθεση. […] Μπορεί να ελπίζουμε ότι με την πάροδο του χρόνου ο καθένας θα είναι σε θέση να πείσει κάποιον για οτιδήποτε, εάν μπορεί να πιάσει τον υπομονετικό νέο και έχει την παροχή από το κράτος με χρήματα και εξοπλισμό.
Αυτό το θέμα θα κάνει μεγάλα βήματα όταν αναληφθεί από επιστήμονες υπό μια επιστημονική δικτατορία. […] Είναι για τους μελλοντικούς επιστήμονες να κάνουν αυτά τα μέγιστα ακριβή και να ανακαλύψουν ακριβώς πόσο κοστίζει ανά κεφαλή για να κάνουν τα παιδιά να πιστεύουν ότι το χιόνι είναι μαύρο και πόσο λιγότερο θα κοστίσει για να τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι σκούρο γκρι. Αν αυτή η επιστήμη μελετηθεί με επιμέλεια, θα περιοριστεί αυστηρά στην κυρίαρχη τάξη. Δεν θα επιτρέπεται στο λαό να γνωρίζει πώς προέκυψαν οι πεποιθήσεις του. Όταν η τεχνική έχει τελειοποιηθεί, κάθε κυβέρνηση που έχει αναλάβει την εκπαίδευση για μια γενιά θα είναι σε θέση να ελέγχει τους υποκειμένους της με ασφάλεια χωρίς την ανάγκη στρατευμάτων ή αστυνομικών.
Μέχρι στιγμής υπάρχει μόνο μία χώρα που κατάφερε να δημιουργήσει τον παράδεισο αυτού του πολιτικού.
Ch. 2 : General Effects of Scientific Technique
Οι επιστημονικές κοινωνίες είναι ακόμα στα αρχικά στάδια … Είναι αναμενόμενο ότι οι προόδοι στη φυσιολογία και την ψυχολογία θα δώσουν στις κυβερνήσεις πολύ μεγαλύτερο έλεγχο της ατομικής νοοτροπίας από ό, τι έχουν τώρα και στις ολοκληρωτικές χώρες. Ο Fitche τόνισε ότι η εκπαίδευση θα πρέπει να στοχεύει στην καταστροφή της ελεύθερης βούλησης, έτσι ώστε, αφού οι μαθητές εγκαταλείψουν το σχολείο, θα είναι ανίκανοι, καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους, να σκέφτονται ή να ενεργούν διαφορετικά από ό, τι θα επιθυμούσαν οι διδάσκοντες […]
Η δίαιτα, οι ενέσεις και οι αγωγές θα συνδυάζονται, από πολύ μικρή ηλικία, για να παράγουν το είδος του χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις τις οποίες οι αρχές θεωρούν επιθυμητές, και κάθε σοβαρή κριτική προς τις δυνάμεις εξουσίας θα είναι ψυχολογικά αδύνατη […]
Μια ολοκληρωτική κυβέρνηση με μια επιστημονική τάση μπορεί να κάνει πράγματα που για εμάς θα φαινόταν τρομακτικά. Οι Ναζί ήταν πιο επιστημονικοί από τους σημερινούς ηγέτες της Ρωσίας, και είχαν μεγαλύτερη τάση προς τις φρικαλεότητες από ό, τι έχω κατά νου.
Λέγεται – δεν ξέρω με ποια αλήθεια – ότι χρησιμοποίησαν κρατούμενους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ως υλικά για όλα των ειδών τα πειράματα, μερικά από τα οποία περιλαμβάνουν θάνατο μετά από πολύ πόνο. Αν είχαν επιβιώσει (σ.σ. οι Ναζί), πιθανότατα θα είχαν σύντομα φτάσει στην επιστημονική αναπαραγωγή. Κάθε έθνος που υιοθετεί αυτή την πρακτική θα εξασφαλίσει σε μια γενιά μεγάλα στρατιωτικά πλεονεκτήματα. Το σύστημα, που μπορεί κανείς να υποθέσει, θα είναι κάτι σαν αυτό: εκτός από ενδεχομένως την κυβερνητική αριστοκρατία, και εκτός από ένα 5 τοις εκατό των αντρών και το 30% των θηλυκών, (σ.σ. οι υπόλοιποι) θα στειρωθούν. Το 30% των γυναικών αναμένεται να δαπανήσουν έτη από δεκαοκτώ έως σαράντα στην αναπαραγωγή, προκειμένου να εξασφαλίστε επαρκή χορτονομή (σ.σ. εννοεί τους μαχητές). Κατά κανόνα, η τεχνητή σπερματέγχυση θα προτιμάται από τη φυσική μέθοδο. Οι μη στειρωμένοι, αν επιθυμούν τις απολαύσεις της αγάπης, θα πρέπει συνήθως να την αναζητήσουν σε
στειρωμένους εταίρους.
σελ 49-50 ΤHE IMPACT OF SCIENCE ON SOCIETY
Δεν προσποιούμαι ότι ο έλεγχος των γεννήσεων είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο πληθυσμός μπορεί να διατηρηθεί από την αύξηση. Υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι, πρέπει να υποθέσουμε, θα προτιμούσαν οι αντίπαλοι του ελέγχου των γεννήσεων. Ο πόλεμος, όπως παρατηρήσαμε πριν από λίγο, μέχρι στιγμής ήταν απογοητευτικός από την άποψη αυτή, αλλά ίσως ο βακτηριολογικός πόλεμος μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικότερος. Αν ένας Μαύρος Θάνατος μπορούσε να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο μια φορά σε κάθε γενιά οι επιζώντες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ελεύθερα χωρίς να καταστήσουν τον κόσμο γεμάτο. Δεν θα υπήρχε τίποτα για να προσβάλει τη συνείδηση του πιστού ή να περιορίσει τις φιλοδοξίες των εθνικιστών. Η κατάσταση των πραγμάτων μπορεί να είναι κάπως δυσάρεστη, αλλά τι μ’ αυτό; Οι πραγματικά υψηλής ποιότητας άνθρωποι που σκέφτονται είναι αδιάφοροι για την ευτυχία, ειδικά για τους άλλους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, περιφέρομαι από το ζήτημα της σταθερότητας, στο οποίο πρέπει να επιστρέψω.
σελ. 103
Υπάρχουν τρεις τρόποι εξασφάλισης μιας κοινωνίας που θα είναι σταθερή όσον αφορά τον πληθυσμό. Ο πρώτος είναι ο έλεγχος των γεννήσεων, ο δεύτερος εκείνος της παιδοκτονίας ή πραγματικά καταστροφικών πολέμων, και ο τρίτος αυτός της γενικής δυστυχίας εκτός από μια ισχυρή μειονότητα.
σελ. 104
Η ανάγκη για μια παγκόσμια κυβέρνηση, εάν το πρόβλημα του πληθυσμού πρόκειται να λυθεί με οποιοδήποτε ανθρώπινο τρόπο, είναι απολύτως εμφανές στις δαρβινικές αρχές.
σελ. 105
Μια κοινωνία δεν είναι σταθερή αν δεν είναι σε γενικές γραμμές ικανοποιητική για τους κατόχους εξουσίας και όταν οι κάτοχοι εξουσίας δεν εκτίθενται στον κίνδυνο επιτυχημένης επανάστασης.
σελ. 110
Πρώτον, όσον αφορά τις φυσικές συνθήκες. Το έδαφος και οι πρώτες ύλες δεν πρέπει να εξαντλούνται τόσο γρήγορα ώστε η επιστημονική πρόοδος να μην μπορεί να αποκαταστήσει συνεχώς την απώλεια με νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις […] Εάν οι πρώτες ύλες δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν πολύ γρήγορα, δεν πρέπει να υπάρχει ελεύθερος ανταγωνισμός για την απόκτηση και χρήση τους, αλλά μια διεθνής αρχή για να τις κατανείμει – σε ποσότητες που κατά καιρούς δείχνουν συμβατές με τη συνεχιζόμενη βιομηχανική ευημερία. Και παρόμοιες θεωρήσεις ισχύουν για τη διατήρηση του εδάφους.
Δεύτερον, όσον αφορά τον πληθυσμό […] Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να βρεθούν τρόποι πρόληψης της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού. Εάν αυτό γίνει διαφορετικά από τους πολέμους, τις μολύνσεις και τους λιμούς, θα απαιτηθεί μια ισχυρή διεθνής αρχή. Αυτή η αρχή θα πρέπει να αναθέτει τα τρόφιμα του κόσμου στα διάφορα έθνη ανάλογα με τον πληθυσμό τους κατά την ίδρυση της αρχής. Εάν κάποιο έθνος αυξήσει στη συνέχεια τον πληθυσμό του, δεν θα έπρεπε να παίρνει για το λόγο αυτό περισσότερα τρόφιμα. Συνεπώς, το κίνητρο για μη αυξανόμενο πληθυσμό θα ήταν πολύ επιτακτικό.
σελ. 110-111
Έχει πολύ «ψωμί» το γραπτό και η φιλοσοφία του νομπελίστα Bertrand Arthur Russell, που είναι αγαπητός στην επιστημονική κοινότητα που χρηματοδοτείται από την παγκόσμια ελίτ για να την εξυπηρετεί. Λατρεμένος κι από την νέα αριστερά, προβεβλημένος στο έπακρον από τα ΜΜΕ, αλλά και τους υπηρέτες του αθεϊσμού και του ορθολογισμού. Ακόμα… κι από τα Ελληνικά Hoaxes, που έχουν δημοσιεύσει τις Δέκα Εντολές του Ορθολογισμού, του Russel, στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να μας πείσουν να μην πιστεύουμε ό,τι βλέπουμε στο διαδίκτυο, παρά μόνο ό,τι θέλει το κατεστημένο και το σύστημα που το εξυπηρετεί, τους ίδιους δηλαδή.
Αλλά σεβόμενοι το στομάχι των αναγνωστών, θα σταματήσουμε εδώ. (ΕΔΩ μπορείτε να βρείτε μερικά ακόμα αποφθέγματα του). Ο Russell δεν είναι ο μοναδικός «γκουρού» της μείωσης κι ελέγχου των πληθυσμών. Τα άρθρα μας θα συνεχιστούν γιατί θέλουμε ο κόσμος να πάψει να προσκυνάει ως θρησκεία την ελεγχόμενη επιστημονική κοινότητα και ό,τι του πλασάρει ως πρόοδο. Να μάθει τους τρόπους χειραγώγησης του, τα σκοτεινά κίνητρα της παγκόσμιας ελίτ και να αποκτήσει συνείδηση.
Μπορεί όλοι να μιλούν για τον φασίστα Χίτλερ και τις πρακτικές του και να τον κατακρίνουν, αλλά… βρίζουν το πρόσωπο και όχι την ιδεολογία του, την οποία ασπάζονται και εφαρμόζουν.
Τέλος ο δήθεν αθεϊστής Russell έχει πει:
«Μπορεί ο Θεός να έφτιαξε τον κόσμο, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην τον ξαναφτιάξουμε»
Κι αυτό φανερώνει το μίσος και την κόντρα που έχει η cult της παγκόσμιας ελίτ με τον Δημιουργό μας…
