Θα μπορούσε ποτέ μια κυβέρνηση να κάνει τους πολίτες της πειραματόζωα βιολογικού πολέμου χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν, και χωρίς να έχουν συναινέσει με το δικαιολογητικό να τους “προστατεύσει” από βιολογικό πόλεμο;
το άρθρο είναι αναδημοσίευση από τη χαμένη AllNewz και το δημοσίευμα της Guardian είναι προ 20ετίας
Η απάντηση είναι καταφατική και όχι για μια και μόνη περίπτωση. Μια ωστόσο από τις πιο κραυγαλέες, είναι αυτή που έλαβε χώρα στην Βρετανία.
Το Υπουργείο Άμυνας μετέτρεψε μεγάλα τμήματα της χώρας σε ένα γιγαντιαίο εργαστήριο για τη διεξαγωγή μίας σειράς μυστικών δοκιμών στο κοινό, με την δικαιολογία του φόβου ενός “πιθανού” μικροβιακού πολέμου στο μέλλον.
Σύμφωνα με την Guardian, μια κυβερνητική έκθεση που κυκλοφόρησε το 2002, παρέχει για πρώτη φορά μια ολοκληρωμένη επίσημη ιστορία των βρετανικών βιολογικών δοκιμών όπλων μεταξύ του 1940 και του 1979.
Πολλές από αυτές τις δοκιμασίες αφορούσαν την αποδέσμευση δυνητικά επικίνδυνων χημικών ουσιών και μικροοργανισμών σε τεράστιες ποσότητες του πληθυσμού, χωρίς να ενημερώνεται το κοινό.
Ενώ οι λεπτομέρειες ορισμένων μυστικών δοκιμών έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια, η έκθεση 60 σελίδων αποκαλύπτει νέες πληροφορίες για περισσότερα από 100 κρυφά πειράματα.
Η έκθεση αποκαλύπτει ότι το στρατιωτικό προσωπικό ενημερώθηκε για να πει σε κάθε «περίεργο ερευνητή» ότι οι δοκιμές αποτελούσαν μέρος ερευνητικών προγραμμάτων για τον καιρό και την ατμοσφαιρική ρύπανση
Οι δοκιμές, που πραγματοποιήθηκαν από κυβερνητικούς επιστήμονες στο Porton Down, σχεδιάστηκαν για να βοηθήσουν το Υπουργείο Οικονομικών να αξιολογήσει την ευπάθεια της Βρετανίας εάν οι Ρώσοι είχαν απελευθερώσει σύννεφα θανατηφόρων μικροβίων στη χώρα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δοκιμές δεν χρησιμοποίησαν βιολογικά όπλα, αλλά εναλλακτικές λύσεις που οι επιστήμονες πίστευαν ότι θα μιμούνταν τον πόλεμο μικροβίων που το Υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίστηκε ότι ήταν αβλαβείς.
Ωστόσο, οικογένειες σε ορισμένες περιοχές της χώρας που έχουν παιδιά με γενετικές ανωμαλίες απαιτούν μια δημόσια έρευνα.
Ένα κεφάλαιο της έκθεσης, «The Fluorescent Particle Trials», αποκαλύπτει πώς μεταξύ 1955 και 1963 αεροπλάνα πετούσαν από τη βορειοανατολική Αγγλία μέχρι την άκρη της Κορνουάλης κατά μήκος των νότιων και δυτικών ακτών, ρίχνοντας τεράστιες ποσότητες θειούχου καδμίου ψευδαργύρου στον πληθυσμό. Η χημική ουσία παρασύρθηκε μίλια στην ενδοχώρα, με τον φθορισμό της να επιτρέπει την παρακολούθηση της εξάπλωσης.
Σε μια άλλη δοκιμή με χρήση θειούχου καδμίου ψευδαργύρου, μια γεννήτρια ρυμουλκήθηκε κατά μήκος ενός δρόμου κοντά στο Φρόμ στο Σόμερσετ όπου εκτόξευσε τη χημική ουσία για μια ώρα.
Ενώ η κυβέρνηση επέμεινε ότι η χημική ουσία είναι ασφαλής, το κάδμιο αναγνωρίζεται ως αιτία καρκίνου του πνεύμονα και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θεωρήθηκε από τους Συμμάχους ως χημικό όπλο
Σε ένα άλλο κεφάλαιο, «Δοκιμές κάλυψης μεγάλης περιοχής», το Υπουργείο Εξωτερικών περιγράφει πώς μεταξύ 1961 και 1968 περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατά μήκος της νότιας ακτής της Αγγλίας, από το Torquay στο New Forest, εκτέθηκαν σε βακτήρια, όπως το e.coli και το bacillus globigii, που μιμείται τον άνθρακα. Αυτές οι απελευθερώσεις προήλθαν από ένα στρατιωτικό πλοίο, το Icewhale, που ήταν αγκυροβολημένο στα ανοιχτά της ακτής του Ντόρσετ, το οποίο ψέκασε τους μικροοργανισμούς σε ακτίνα πέντε έως 10 μιλίων.
Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης λεπτομέρειες των δοκιμών DICE στο νότιο Ντόρσετ μεταξύ 1971 και 1975.
Αυτές περιλάμβαναν στρατιωτικούς επιστήμονες των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου που ψέκασαν στον αέρα τεράστιες ποσότητες βακτηρίων serratia marcescens, με προσομοιωτή άνθρακα και φαινόλη
Παρόμοια βακτήρια κυκλοφόρησαν στο “The Sabotage Trials” μεταξύ 1952 και 1964.
Αυτές ήταν δοκιμές για τον προσδιορισμό της ευπάθειας μεγάλων κυβερνητικών κτιρίων και δημόσιων συγκοινωνιών σε επιθέσεις. Το 1956 βακτήρια απελευθερώθηκαν στο μετρό του Λονδίνου το μεσημέρι κατά μήκος της Βόρειας Γραμμής μεταξύ Colliers Wood και Tooting Broadway. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο οργανισμός διασκορπίστηκε περίπου 10 μίλια.
Παρόμοιες δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε σήραγγες κάτω από κυβερνητικά κτίρια στο Whitehall.
Πειράματα που διεξήχθησαν μεταξύ 1964 και 1973 περιελάμβαναν τη σύνδεση μικροβίων στα νήματα των ιστών αράχνης σε κουτιά για να ελεγχθεί πώς τα μικρόβια θα επιβιώσουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Αυτές οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν σε δώδεκα τοποθεσίες σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των West End του Λονδίνου, Southampton και Swindon. Η έκθεση παρέχει επίσης λεπτομέρειες για περισσότερες από δώδεκα μικρότερες δοκιμές πεδίου μεταξύ 1968 και 1977.
Τα τελευταία χρόνια, το MoD ανέθεσε σε δύο επιστήμονες να επανεξετάσουν την ασφάλεια αυτών των δοκιμών. Και οι δύο ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, αν και κάποιος τόνισε ότι οι ηλικιωμένοι ή τα άτομα που πάσχουν από αναπνευστικές ασθένειες μπορεί να έχουν υποστεί σοβαρή βλάβη εάν εισέπνευσαν επαρκείς ποσότητες μικροοργανισμών.
Ωστόσο, ορισμένες οικογένειες σε περιοχές που υπέστησαν το μεγαλύτερο βάρος των μυστικών δοκιμών είναι πεπεισμένες ότι τα πειράματα οδήγησαν τα παιδιά τους να υποφέρουν από γενετικές ανωμαλίες, σωματικά μειονεκτήματα και μαθησιακές δυσκολίες
Ο Ντέιβιντ Όρμαν, αξιωματικός του στρατού από το Μπόρνμουθ, απαιτεί δημόσια έρευνα. Η σύζυγός του, Τζάνετ, γεννήθηκε στο East Lulworth στο Dorset, κοντά στο σημείο όπου έγιναν πολλές από τις δοκιμές. Έκανε μια αποβολή και στη συνέχεια γέννησε έναν γιο με εγκεφαλική παράλυση. Οι τρεις αδερφές της Τζάνετ, που επίσης γεννήθηκαν στο χωριό ενώ γίνονταν οι δοκιμές, έχουν γεννήσει και παιδιά με ανεξήγητα προβλήματα, όπως και αρκετοί γείτονές τους.
Η τοπική υγειονομική αρχή αρνήθηκε ότι υπάρχει συσχετισμός, αλλά ο Orman πιστεύει το αντίθετο. Είπε: «Είμαι πεπεισμένος ότι έχει συμβεί κάτι τρομερό. Το χωριό ήταν καλά δομημένη κοινότητα και το να έχουμε τόσα πολλά γενετικά ελαττώματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από σύμπτωση».
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να κρατήσουν μυστικές τις λεπτομέρειες των δοκιμών μικροβιακού πολέμου. Ενώ οι αναφορές για μια σειρά από δοκιμές έχουν προκύψει κατά τη διάρκεια των ετών μέσω του Γραφείου Δημοσίων Αρχείων, αυτό το τελευταίο έγγραφο του Υπουργείου Ανάπτυξης – που δόθηκε στη δημοσιότητα στον βουλευτή των Φιλελευθέρων Δημοκρατών Norman Baker – δίνει την πληρέστερη επίσημη έκδοση των δοκιμών βιολογικού πολέμου.
Ο Μπέικερ είπε:
«Χαιρετίζω το γεγονός ότι η κυβέρνηση δημοσίευσε επιτέλους αυτές τις πληροφορίες, αλλά αναρωτιέμαι γιατί άργησε τόσο πολύ. Είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίζεται το κοινό ως πειραματόζωα εν αγνοία του, και θέλω να είμαι βέβαιος ότι οι ισχυρισμοί του Υπουργείου Άμυνας ότι αυτά τα χημικά και τα βακτήρια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ασφαλή είναι αληθινά».
Η έκθεση του Υπουργείου Ανάπτυξης παρακολουθεί την ιστορία της έρευνας του Ηνωμένου Βασιλείου στον πόλεμο μικροβίων από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το Porton Down παρήγαγε πέντε εκατομμύρια κέικ βοοειδών γεμάτα με θανατηφόρα σπόρια άνθρακα, τα οποία θα έριχναν στη Γερμανία για να σκοτώσουν τα ζώα τους.
Δίνει επίσης λεπτομέρειες για τα διαβόητα πειράματα άνθρακα στο Gruinard στις ακτές της Σκωτίας που άφησαν το νησί τόσο μολυσμένο που δεν μπορούσε να κατοικηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Η έκθεση επιβεβαιώνει επίσης τη χρήση άνθρακα και άλλων θανατηφόρων μικροβίων σε δοκιμές σε πλοία στην Καραϊβική και στα ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Το έγγραφο αναφέρει:
«Η σιωπηρή έγκριση για προσομοιωτικές δοκιμές όπου το κοινό θα μπορούσε να εκτεθεί επηρεάστηκε έντονα από λόγους αμυντικής ασφάλειας που αποσκοπούσαν προφανώς στον περιορισμό της δημόσιας γνώσης. Ένα σημαντικό επακόλουθο αυτού ήταν η ανάγκη να αποφευχθεί ο δημόσιος συναγερμός και η ανησυχία σχετικά με την ευπάθεια του άμαχου πληθυσμού στην επίθεση BW [βιολογικού πολέμου]».
Η Σου Έλισον, εκπρόσωπος του Porton Down, είπε:
«Ανεξάρτητες αναφορές διακεκριμένων επιστημόνων έδειξαν ότι δεν υπήρχε κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από αυτές τις απελευθερώσεις [μικροβίων] που πραγματοποιήθηκαν για την προστασία του κοινού. Τα αποτελέσματα από αυτές τις δοκιμές θα σώσουν ζωές, εάν η χώρα ή οι δυνάμεις μας αντιμετωπίσουν επίθεση από χημικά και βιολογικά όπλα»
Ερωτηθείσα εάν εξακολουθούν να γίνονται τέτοιες δοκιμές, είπε:
«Δεν είναι η πολιτική μας να συζητάμε τη συνεχιζόμενη έρευνα»
Μέχρι στιγμής, δεν έχει καταγραφεί κανένας βιολογικός πόλεμος από τους «εχθρούς», όπως η Ρωσία, η Κίνα ή κάποιος άλλος, παρά μονάχα από τις δυτικές κυβερνήσεις προς τους δικούς της πολίτες. Και πάντα εν αγνοία τους.
