H διείσδυση σταθμών παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στο Ελληνικό Διασυνδεδεμένο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας ξεκίνησε στην αρχή του αιώνα που διανύουμε (πριν περίπου μια εικοσαετία) με την σύνδεση κυρίως αιολικών πάρκων (Α/Π) στο σύστημα μεταφοράς. Η διείσδυση ΑΠΕ άρχισε να αυξάνει με ταχύτερους ρυθμούς, επιταχυνόμενη σημαντικά τη δεκαετία του 2010 με τη μαζική σύνδεση φωτοβολταϊκών (Φ/Β) σταθμών, κυρίως στο δίκτυο διανομής.
Αυτά αναφέρει το άρθρο του εξειδικευμένου ιστότοπου energia.gr, με πολλές τεχνικές λεπτομέρειες που πολλοί από μας τους απλούς ανθρώπους ίσως δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε και μπορείτε να το διαβάσετε στο λινκ.
Η μεγάλη διείσδυση διεσπαρμένης παραγωγής ΑΠΕ έχει συμβάλλει στη μείωση των ροών ισχύος δια μέσου των γραμμών μεταφοράς οι οποίες είναι πολύ χαμηλά φορτισμένες με αποτέλεσμα την έντονα χωρητική συμπεριφορά τους η οποία συμβάλλει στη αύξηση των τάσεων του Συστήματος. Τα μέτρα αντιστάθμισης που υπάρχουν (πηνία) δεν είναι επαρκή με αποτέλεσμα τόσο στο σύστημα 400kV όσο και στο σύστημα 150kV να εμφανίζονται εξαιρετικά υψηλές τάσεις, στα όρια του ανεκτού και ορισμένες συνθήκες πάνω από τα όρια ασφαλείας του εξοπλισμού
Ωστόσο εμείς θα δημοσιεύσουμε μόνο τον κατανοητό επίλογο και συμπέρασμα:
Επίλογος
Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι η ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων είναι επιτακτική. Το επόμενο διάστημα θα χρειαστεί να αυξηθούν οι περικοπές παραγωγής ΑΠΕ ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια του Συστήματος και η ενεργειακή μετάβαση να συνεχιστεί ομαλά, χωρίς αναταράξεις και αρνητικές επιπτώσεις. Πρέπει επίσης να συνυπολογισθεί ότι οι εξελίξεις που αναμένεται να λύσουν μακροπρόθεσμα το πρόβλημα της εξισορρόπησης του ισοζυγίου παραγωγής-φορτίου (εγκατάσταση μεγάλων στοιχείων συσσώρευσης, ανάπτυξη δικτύων και διασυνδέσεων, ηλεκτροκίνηση, παραγωγή καθαρών καυσίμων κλπ.) απαιτούν σημαντικό χρόνο για να αναπτυχθούν και δεν μπορούν να συνεισφέρουν βραχυ-μεσοπρόθεσμα. Η συμμετοχή των σταθμών ΑΠΕ στη ρύθμιση των τάσεων είναι μια ρεαλιστική και άμεσα εφαρμόσιμη λύση για μετριασμό του προβλήματος των υψηλών τάσεων ενώ η ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης (τόσο για βραχυχρόνια όσο και για μακροχρόνια) φαίνεται ότι είναι απαραίτητη για την περαιτέρω αύξηση της διείσδυσης σταθμών μη-κατανεμόμενων ΑΠΕ.