Η Δύση βρίσκεται στο δρόμο προς την ενεργειακή καταστροφή – Οι πράσινες πολιτικές έχουν σακατέψει την Ευρώπη – Το ίδιο θα κάνουν και στην Αμερική
Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία και τις κυρώσεις που προκάλεσε, οι τιμές της ενέργειας έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αποκάλεσε τις φετινές υψηλές τιμές της ενέργειας «αύξηση των τιμών του Πούτιν». Η πρωθυπουργός της Βρετανίας Λιζ Τρους είπε στα νοικοκυριά ότι οι υψηλοί λογαριασμοί ενέργειας τους ήταν ένα δίκαιο τίμημα για την αλληλεγγύη με την Ουκρανία. Η Margrethe Vestager, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρότρυνε τους Ευρωπαίους να κάνουν σύντομα κρύα ντους για εξοικονόμηση ενέργειας. «Όταν κλείνεις το νερό, πες «Πάρε το, Πούτιν!»», προέτρεψε.
Αλλά για τις υψηλές τιμές φταίει πραγματικά ο Πούτιν; Τελικά δεν επιβλήθηκε ο ίδιος. Είναι η Δύση που επέλεξε να αποκοπεί από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα στα οποία βασιζόταν. Εξάλλου, οι κυρώσεις απέτυχαν – τα εταιρικά κέρδη της Ρωσίας εκτινάχθηκαν κατά 25% μεταξύ της επιβολής των κυρώσεων και του τέλους Αυγούστου.
Ποια είναι λοιπόν η προέλευση της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης; Πότε ξεκίνησε πραγματικά;
Ας παίξουμε ένα παιχνίδι. Μαντέψτε από ποια χρονιά προέρχονται αυτοί οι τίτλοι: «Περιορισμένη παραγωγή αμμωνίας στην Αμβέρσα και το Λουντβιχσχάφεν». «Οι υψηλές τιμές του φυσικού αερίου οδηγούν σε παύση λειτουργίας των βρετανικών εργοστασίων λιπασμάτων». «Έλλειψη ντίζελ εν μέσω ραγδαίας αύξησης των τιμών: Το φορτηγό σταματά και καταφεύγει σε περιορισμό». Αν μαντέψατε το 2022, θα κάνετε λάθος. Όλα αυτά είναι από τον Σεπτέμβριο του 2021.
Η αλήθεια είναι ότι η ενεργειακή κρίση άρχισε να ισχύει στα τέλη του περασμένου έτους. Ένας συνδυασμός ανάκαμψης της ζήτησης μετά την Covid, μια αιολική ξηρασία στην Ευρώπη και η εξάντληση της αποθήκευσης ορυκτών καυσίμων στην ήπειρο συγκρούστηκαν για να ασκήσουν σοβαρή πίεση στα βιομηχανικά συστήματα του κόσμου.
Προσθέστε τη μακροχρόνια υπερεπένδυση σε αναξιόπιστες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κλείσιμο πυρηνικών σταθμών σε όλο τον κόσμο μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα και μια παγκόσμια πτώση άνω του 50% στις επενδύσεις σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο —από 700 δισεκατομμύρια δολάρια σε 300 δισεκατομμύρια δολάρια— μεταξύ 2014 και πέρυσι, και έχετε όλα όσα χρειάζεστε για να ξεκινήσετε παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Τα βήματα των ρωσικών τανκς που τρέχουν από το Ντονμπάς στο Κίεβο απλώς τα χειροτέρευσαν.
Όταν οι πολιτικοί κατηγορούν τον Πούτιν, εκτρέπονται από τις δικές τους αποτυχίες. Είναι δύσκολο να τους κατηγορήσουμε, ειδικά αν είναι Ευρωπαίοι. Τα χυτήρια αλουμινίου στην ΕΕ αναγκάστηκαν να κλείσουν τη λειτουργία τους, όπως και εργοστάσια λιπασμάτων, υαλουργεία και διάφοροι άλλοι κατασκευαστές.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της ηπείρου, πρόκειται να χάσει μεγάλο μέρος της παραγωγικής της βάσης λόγω των υψηλών τιμών ενέργειας. Οι ηγέτες της βιομηχανίας και των συνδικάτων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και μήνες, προειδοποιώντας ότι ο μεταποιητικός τομέας της Γερμανίας θα μπορούσε να καταρρεύσει χωρίς αρκετή ενέργεια. Και δεν είναι καν ξεκάθαρο ότι η Γερμανία είναι καλύτερη και αν οι αναμενόμενοι αριθμοί αποθήκευσης είναι αρκετοί για να περάσουν τον χειμώνα χωρίς ροές από τη Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των ατόμων που έχουν πρόβλημα με τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας αυξήθηκε από 3 εκατομμύρια σε σχεδόν 11 εκατομμύρια μεταξύ Μαρτίου και Αυγούστου.
Έντεκα τοις εκατό του βρετανικού πληθυσμού – σχεδόν 6 εκατομμύρια άνθρωποι – εγκαταλείπει ήδη το φαγητό για να πληρώσει τους λογαριασμούς της ενέργειας.
Θα θέλατε να είστε έτοιμοι για κάτι από αυτά; Είναι πολύ πιο εύκολο να κατηγορήσεις τον κακό Ρώσο
Μην ξεγελαστείτε και πιστεύετε ότι η Αμερική είναι απρόσβλητη από την κρίση. Σίγουρα, έχουμε απίστευτους εγχώριους πόρους, αλλά κινούμαστε προς την ευρωπαϊκή κατεύθυνση. Τα τελευταία χρόνια, η Αμερική έχει κλείσει πυρηνικούς σταθμούς πριν από την ώρα τους, συμπεριλαμβανομένων των Palisades στο Μίσιγκαν και Indian Point στη Νέα Υόρκη. Η βιομηχανία ορυκτών καυσίμων δεν ενδιαφέρεται να ρισκάρει κεφάλαια για την επέκταση, όταν οι Δημοκρατικοί συνεχίζουν να κροταλίζουν για την καταστροφή της. Όχι από τότε που ο Τρούμαν έχει μίσθωση από έναν Πρόεδρο τόσες λίγες ομοσπονδιακές εκτάσεις στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, το μεγαλύτερο μέρος της νέας χωρητικότητας που προστίθεται στο δίκτυο είναι διακοπτόμενη και αναξιόπιστη αιολική και ηλιακή ενέργεια
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι τομείς ενέργειας και ηλεκτρικής ενέργειας της Αμερικής φαίνονται αναιμικοί, εύθραυστοι και ακριβοί. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Εθνική Ένωση Διευθυντών Ενεργειακής Βοήθειας ανέφερε ότι περίπου 20 εκατομμύρια νοικοκυριά στις Ηνωμένες Πολιτείες – ένα στα έξι σπίτια – υστερούν στους λογαριασμούς κοινής ωφελείας. Σε ορισμένες περιοχές της χώρας οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος αυξήθηκαν κατά 233 τοις εκατό από πέρυσι.
Η North American Electricity Reliability Corporation προειδοποίησε ότι ένα τεράστιο τμήμα της χώρας γίνεται όλο και πιο ευάλωτο σε διακοπές ρεύματος. Τον Αύγουστο, ένας καύσωνας ώθησε το δίκτυο του Τέξας σε νέα όρια ζήτησης για μια εβδομάδα συνεχόμενα. Τον επόμενο μήνα, ο πάροχος δικτύου της Καλιφόρνια έπρεπε να παρακαλέσει τους καταναλωτές να καταναλώνουν λιγότερο χυμό για να αποφύγουν τα κυλιόμενα μπλακ άουτ.
Και μην ξεχνάτε τη Νέα Αγγλία. Παρά την εγγύτητά της με τον σχηματισμό σχιστόλιθου Marcellus στα κράτη του μέσου Ατλαντικού, η περιοχή δεν διαθέτει την υποδομή του αγωγού για την εισαγωγή φυσικού αερίου από αυτόν. Ο νόμος Jones, ο οποίος απαγορεύει στα πλοία ξένης ιδιοκτησίας να παραδίδουν εμπορεύματα μεταξύ των λιμένων των ΗΠΑ, έχει επίσης εμποδίσει στην περιοχή το υγροποιημένο φυσικό αέριο της Νέας Αγγλίας, ή LNG, τα τερματικά εισαγωγής δεν μπορούν να λάβουν από τους τερματικούς σταθμούς εξαγωγής LNG του Κόλπου του Μεξικού, επειδή ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν το περισσότερο LNG στον κόσμο, δεν κατασκευάζουν δεξαμενόπλοια LNG. Έτσι, οι κάτοικοι της Νέας Αγγλίας θα πρέπει να ανταγωνιστούν την Ευρώπη και την Ασία για το ακριβό LNG για να ανάψουν και να θερμάνουν τα σπίτια τους αυτό το χειμώνα. Αυτό θα είναι επώδυνο – το φυσικό αέριο είναι το 53 τοις εκατό του μείγματος πόρων του δικτύου της Νέας Αγγλίας.
Αλλά η Αμερική δεν χρειάζεται να ακολουθήσει τα βήματα της Ευρώπης. Αντί να διπλασιάσει την «ενεργειακή μετάβαση», η Αμερική θα πρέπει να απευαισθητοποιηθεί στις αλήθειες των εξωτερικών γεγονότων και να δεσμευτεί στον ενεργειακό ρεαλισμό. Παρά όλα αυτά, η ενέργεια είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της οικονομίας. Λοιπόν, πώς θα ήταν μια πιο ρεαλιστική ενεργειακή πολιτική;
Πρώτον, χρειαζόμαστε περισσότερους υδρογονάνθρακες. Τα ορυκτά καύσιμα είναι ο κύριος πόρος, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Όλα όσα θα μπορούσαν ενδεχομένως να μας απομακρύνουν από τα ορυκτά καύσιμα μακροπρόθεσμα θα χρειαστούν φθηνά ορυκτά καύσιμα για την κατασκευή τους βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα: από πυρηνικούς σταθμούς μέχρι αποθήκευση μπαταριών
Πρέπει να μειώσουμε τη γραφειοκρατία όσον αφορά την επιτάχυνση της κατασκευής αγωγών.
Πρέπει επίσης να εξαλείψουμε όλους τους φόρους άνθρακα, που αυξάνουν το ενεργειακό μας κόστος. Και πρέπει να μισθώσουμε περισσότερη ομοσπονδιακή γη στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων. Η εξάλειψη του προτύπου ανανεώσιμων καυσίμων, το οποίο έχει μετατραπεί σε μια ακριβή χρηματοοικονομική ληστεία το βάρος του οποίου μεταφέρουν οι εταιρείες στους καταναλωτές, δεν θα έβλαπτε επίσης.
Δεύτερον, πρέπει να ελευθερώσουμε το άτομο. Η Ρυθμιστική Επιτροπή Πυρηνικών έχει υιοθετήσει πρότυπα ασφαλείας τόσο ακραία που κανένας σχεδιασμός που προσφέρθηκε από την έναρξή της στα μέσα της δεκαετίας του ’70 δεν έχει ολοκληρωθεί ποτέ.
Το επιλεγμένο πρότυπο ασφάλειας ακτινοβολίας — «Όσο χαμηλό όσο εύλογα είναι εφικτό» — βασίζεται σε μια ασυνάρτητη μέτρηση της δόσης ακτινοβολίας και δημιουργεί πάρα πολλές ευκαιρίες για ρυθμιστικό ακτιβισμό. Και η διαδικασία έγκρισης του NRC διαρκεί πάρα πολύ. Ο οργανισμός πρέπει να επεξεργαστεί εκ νέου, ώστε τα πρότυπά του να είναι λιγότερα και σαφέστερα και οι διαδικασίες έγκρισής του ταχύτερες και φθηνότερες.
Τρίτον, πρέπει να σκληρύνουμε το πλέγμα μας. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια, όταν κατασκευάζονται σε μεγάλες ποσότητες, έχουν μια ελεύθερη βόλτα με τους αξιόπιστους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά βούληση για να διασφαλιστεί ότι το δίκτυο συνεχίζει να λειτουργεί. Τείνουν επίσης να σταματήσουν να παράγουν ενέργεια όταν χρειάζονται περισσότερο. Σύμφωνα με τη Διοίκηση Ενεργειακών Πληροφοριών, όταν η Καλιφόρνια βρισκόταν στο χείλος του μπλακ άουτ, η παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας έπεσε κατακόρυφα. Το φυσικό αέριο παρενέβη για να σώσει τη μέρα, αποτελώντας περισσότερο από το 50 τοις εκατό του μείγματος πόρων μετά τη δύση του ηλίου.
Ο ταχύτερος τρόπος για να περιοριστεί η ανάπτυξή τους και να εξοικονομηθεί το δίκτυο περισσότερη εντροπία θα ήταν να εξαλειφθούν όλες οι εκπτώσεις φόρου παραγωγής για την αιολική και την ηλιακή ενέργεια στο διηνεκές. Αυτό αφαιρεί το κίνητρο για υπερκατασκευή και εξοικονομεί τις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας από τις επιδοτούμενες αρνητικές τιμές που ωθούν τους αξιόπιστους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής εκτός δικτύου.
Φυσικά, η έναρξη αυτού του σχεδίου θα σημαίνει ανάληψη του περιβαλλοντικού κατεστημένου, το οποίο βλέπει οτιδήποτε εκτός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ως υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα. Αλλά η επιλογή πρέπει να είναι προφανής: ένας δρόμος οδηγεί στην ελευθερία και την αφθονία, ένας άλλος οδηγεί στην τυραννία και τη λιτότητα.
Μπορούμε να ζούμε σε μια χώρα όπου οι γραφειοκράτες αποφασίζουν πότε θα λειτουργήσουμε τα πλυντήρια και τα στεγνωτήρια μας για να εξοικονομήσουμε την κακώς διαχειριζόμενη υποδομή μας ή σε μια χώρα όπου μπορούμε να απολαμβάνουμε την ελευθερία να επιδιώκουμε τα δικά μας συμφέροντα. Βρισκόμαστε χρόνια στο δρόμο του προηγούμενου,
Και ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού δεν θα βοηθήσει: μας εξαρτά ακόμη περισσότερο από την αναξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια από αιολική και ηλιακή ενέργεια, αυξάνει τους φόρους στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, δίνει στην EPA σχεδόν απεριόριστη δύναμη να περιορίσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων και αποτυγχάνει τελείως να αποποινικοποιήσει τα πυρηνικά. Αλλά δεν είναι πολύ αργά για να διορθώσετε την πορεία.
Κατά τη διάρκεια των ενεργειακών κρίσεων της δεκαετίας του 1970, ο Amory Lovins, νονός της ιδεολογίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επικαλέστηκε επίσης μια επιλογή ανάμεσα σε δύο ενεργειακά μονοπάτια: το «σκληρό» μονοπάτι των μεγάλων σταθμών παραγωγής ενέργειας ή το «μαλακό» αυτό του ανέμου, της ηλιακής ενέργειας και της βιομάζας. Στήριξε το όραμά του σε μια εσφαλμένη ανάγνωση του ποιήματος του Robert Frost, «The Road Not Taken». Στο ποίημα, τα μονοπάτια δεν παρουσιάζουν πραγματική διαφορά. Μόνο εκ των υστέρων, ως εκ των υστέρων εξορθολογισμός εμφανίζεται η ψευδαίσθηση της επιλογής. Ο ομιλητής του ποιήματος κολακεύεται προσποιούμενος ότι «πήρε αυτόν που ταξίδεψε λιγότερο». Ο Λόβινς ήταν κακός αναγνώστης και φτωχός στοχαστής – συμβουλεύτηκε επίσης το γερμανικό Energiewende, την «στροφή» του στην παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Ευρωπαίοι ηγέτες,
και αργότερα οι Αμερικανοί -όχι ο Πούτιν- επέλεξαν τον ήπιο δρόμο και προσφέρθηκαν εθελοντικά στην καταστροφή. Και αυτό έχει κάνει όλη τη διαφορά.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έκδοση The Spectator’s World edition Νοεμβρίου 2022 – Το Antimedia είναι κάθετα αντίθετο με την πυρηνική παραγωγή ενέργειας, ωστόσο οι πληροφορίες που παρέχει απεικονίζουν τη θλιβερή πραγματικότητα της οποίας θύμα είναι και η χώρα μας λόγω των ξενόφερτων πολιτικών και ντόπιων συμφερόντων τα οποία στηρίζει στο έπακρον η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
