Είμαστε σε πόλεμο στην Ευρώπη. Όχι όμως με τη Ρωσία. Ο εχθρός δεν έχει μπότες στο έδαφος, τανκς, πολυβόλα ή βόμβες, δεν μπορούμε να τον δούμε
της Βρετανίδας συγγραφέως, Lucy Wyatt
Είναι μια ύπουλη, ύπουλη πολυκέφαλη Λερναία Ύδρα που διαμορφώνει τη ζωή μας, βοηθούμενη από εκείνους που προορίζονται να μας αντιπροσωπεύουν. Μια κρίσιμη γραμμή μάχης έχει ανοίξει εναντίον αυτού του άμορφου εχθρού στην καρδιά της Ευρώπης. Στην Ολλανδία.
Οι γενναίοι Ολλανδοί αγρότες έχουν κινητοποιήσει τα τρακτέρ τους, τα βυτιοφόρα υδαρούς κοπριάς και τις μπάλες τους με άχυρο, έχουν βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν, και δεν τα παράτησαν.
Μετά από ένα ταραχώδες καλοκαίρι διαμαρτυριών των αγροτών για τους λεγόμενους κανονισμούς «ρύπανσης» –το διάταγμα της ολλανδικής κυβέρνησης που θα απαιτεί από τους αγρότες να περιορίσουν τις εκπομπές αζώτου τους έως και 70 τοις εκατό τα επόμενα οκτώ χρόνια– ο Ολλανδός υπουργός Γεωργίας, Henk Staghouwer, παραιτήθηκε μετά από μόλις εννέα μήνες στην εξουσία λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι δεν ήταν το κατάλληλο άτομο για τη δουλειά. Πράγματι.
Καλά θα κάνουμε να προσέχουμε. Διαμαρτύρονται για λογαριασμό μας. Αναλαμβάνουν αυτό που εύστοχα περιγράφεται ως «μια εταιρική ατζέντα βιωσιμότητας» που δημιουργήθηκε από μια δισεκατομμυριούχα «πράσινη» ελίτ χωρίς λαϊκή εκλογική περιφέρεια.
Αόρατοι θεσμοί όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, το Ίδρυμα Ροκφέλερ, καθώς και μια ομάδα διεθνικών εταιρειών, είναι βασικοί «ενδιαφερόμενοι» σε αυτό το στενά συνδεδεμένο δίκτυο. Αυτά είναι τα μη εκλεγμένα πρόσωπα που επηρεάζουν την κυβερνητική πολιτική σε υποτιθέμενα κυρίαρχα κράτη σε όλο τον κόσμο.
Η ολλανδική κυβέρνηση σχεδιάζει να δαπανήσει 25 δισεκατομμύρια ευρώ για την απαλλοτρίωση 11.200 εκμεταλλεύσεων – φέρεται να μειώσει τις εκπομπές αζώτου στο μισό έως το 2030. Αυτό θα σημάνει απώλεια του 20 τοις εκατό των αγροκτημάτων, ενώ ένα άλλο 33 τοις εκατό θα αναγκαστεί να μειώσει και να μειώσει το ζωικό κεφάλαιο.
Η τρέλα αυτών των περικοπών έρχεται σε μια εποχή παγκόσμιων ελλείψεων τροφίμων και λιπασμάτων, όταν η Ολλανδία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας τροφίμων μετά τις ΗΠΑ. Τώρα κινδυνεύει να ακολουθήσει τη Σρι Λάνκα και να γίνει σημαντικός εισαγωγέας σε αντίθεση με τον εξαγωγέα τροφίμων.
Όπως και το timing, αυτό που κάνει τους Ολλανδούς αγρότες τόσο καχύποπτους είναι ότι ο περιορισμός των εκπομπών αζώτου πέφτει δυσανάλογα στη γεωργία, όταν η βιομηχανία και οι μεταφορές είναι επίσης σημαντικοί ρυπογόνες. Ωστόσο, υπάρχει μια λογική σε αυτό εάν το συγκεκριμένο κίνητρο για αυτήν την ιδιοποίηση της γης και των μέσων διαβίωσής τους είναι η TristateCity.
Η TristateCity είναι ένα έργο «έξυπνης πόλης» το οποίο άρχισε να αναδύεται ως ιδέα το 2015. Είναι το όραμα του Peter Savelberg, ενός Ολλανδού συμβούλου, να δημιουργήσει μια γιγάντια μεγαλόπολη από την Ολλανδία μέσω του Βελγίου έως το Ruhr στη Γερμανία, που θα περιλαμβάνει 30 έως 45 εκατομμύρια ανθρώπους.
Πώς σε αυτήν την συνειδητοποιημένη για τον άνθρακα εποχή θα μπορούσε ένα τέτοιο έργο να έχει επιβιώσει από την οικολογική ευσέβεια των ζηλωτών του περιβάλλοντος; Δεν είναι σχεδόν προφανές πώς η κατασκευή ουρανοξυστών και η κάλυψη μεγάλων περιοχών από σκυρόδεμα μπορεί να είναι πιο βιώσιμη από τις γεωργικές εκτάσεις, αλλά το έργο υπερηφανεύεται ότι υποστηρίζει όλους τους στόχους αειφορίας των Ηνωμένων Εθνών.
Φυσικά και συμβαίνει – στα χαρτιά. Είναι επίσης πρόθυμη να προωθήσει την agritech, με επίκεντρο την περιοχή της Brabant, η οποία περιλαμβάνει κάθετη γεωργία (π.χ. υδροπονία). Πιθανώς δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με τους Financial Times, η βελγική κυβέρνηση άρχισε επίσης να αγοράζει γεωργική γη, υποτίθεται ότι για να αποφύγει την ολλανδική «κρίση». Με άλλα λόγια, η Tristatecity είναι μια κλασική έννοια της «τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Ο Peter Savelberg υποστηρίζεται από την ολλανδική οργάνωση εργοδοτών VNO-NCW, συνταξιοδοτικά ταμεία και κατασκευαστές ακινήτων. Πιστεύουν ότι η Tristatecity, με τους 45 εκατομμύρια κατοίκους του, θα είναι σε θέση να ανταγωνιστεί καλύτερα για επενδύσεις και ταλέντο με άλλες παγκόσμιες μεγαλουπόλεις, ιδιαίτερα αυτές στην Κίνα. Και έτσι, αναπόφευκτα, η Tristaticity χρειάζεται ολλανδική γεωργική γη για στέγαση.
Εν τω μεταξύ, οι κάτοικοι της Tristatecity προφανώς θα ζουν με ζωύφια – επειδή θα υπήρχε λιγότερη γεωργική γη για την παραγωγή τροφής για αυτούς. Εξ ου και η ανάγκη για κάθετη γεωργία. Δεν θα υπήρχε άλλη βιομηχανία στην οποία θα μπορούσαν να εργαστούν, επειδή τα ορυκτά καύσιμα που απαιτούνται για τη λειτουργία της βιομηχανίας εξαντλούνται.
Η Γερμανία βιώνει ήδη σημάδια αποβιομηχάνισης καθώς το ρωσικό αέριο εξαφανίζεται και ο αποξηραμένος Ρήνος εμποδίζει ειρωνικά την κυκλοφορία του άνθρακα.
Ο μηδενικός άνθρακας γίνεται πραγματικότητα.
Παρά την αυξανόμενη αντίδραση κατά του προγράμματος «αειφόρου ανάπτυξης» του ΟΗΕ Ατζέντα 2030, και κατά του WEF και της Μεγάλης Επανεκκίνησης, η ολλανδική κυβέρνηση, μεταξύ άλλων που υποκινήθηκε ίσως από το πρόσφατο Φόρουμ Υψηλού Επιπέδου του ΟΗΕ στο οποίο συμμετείχε η Ολλανδία αυτό το καλοκαίρι, κατέφυγε σε αυτό που ονομάζεται «κλιματική αλλαγή» και «προστασία της φύσης» ως ύπουλη δικαιολογία για την απόκτηση της γης που απαιτείται για την υλοποίηση των στόχων της.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η διαφημιστική εκστρατεία γύρω από την ίδια την Tristatecity έχει καταλαγιάσει (μόνο μερικές εκατοντάδες ακολουθούν τη σελίδα της στο Facebook) και το έργο αισθάνθηκε την ανάγκη να εκδώσει δημόσια δήλωση ισχυριζόμενη ότι δεν έχει σχέση με προγράμματα μείωσης του αζώτου.
Εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, μπορεί να έχουμε αποφύγει τη μοίρα των Ολλανδών αγροτών προς το παρόν, αν και το οικονομικό κίνητρο της κυβέρνησής μας για τους αγρότες να εγκαταλείψουν τις φάρμες τους ήταν διαθέσιμο μέχρι τις 11 Αυγούστου. Υπάρχει ακόμη ανάγκη επαγρύπνησης.
Ενώ τα σχολεία της Ουαλίας ενθαρρύνουν τα παιδιά να τρώνε ζωύφια, η Γαλλία έχει γίνει το έθνος καινοτομίας για την παραγωγή εντόμων και φιλοξενεί τις μεγαλύτερες φάρμες εντόμων στον κόσμο.
Μια start-up που ονομάζεται Ynsect έχει συγκεντρώσει 224 εκατομμύρια δολάρια από επενδυτές – συμπεριλαμβανομένης της FootPrint Coalition του αστέρα του Χόλιγουντ Robert Downey Junior – για την κατασκευή της δεύτερης φάρμας εντόμων στην Αμιέν, στη βόρεια Γαλλία.
Η εταιρεία εκτρέφει αλευροσκώληκες που παράγουν πρωτεΐνες για ζώα, τροφές για κατοικίδια και λιπάσματα. Η εγκατάσταση ύψους 40 μέτρων απλώνεται σε 40.000 τετραγωνικά μέτρα υποσχέθηκε ο Διευθύνων Σύμβουλος και συνιδρυτής Antoine Hubert να είναι «η υψηλότερη κάθετη φάρμα στον κόσμο και η πρώτη αρνητική σε άνθρακα κάθετη φάρμα στον κόσμο».
Εξακολουθούμε να δεχόμαστε επίθεση από την Λερναία Ύδρα με άλλους τρόπους. Ο φωτισμός αερίου παίρνει πολλές μορφές. Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν η απονομή του κορυφαίου βραβείου στο Chelsea Flower Show σε έναν κήπο του οποίου το κεντρικό χαρακτηριστικό ήταν το μασημένο ξύλο από κάστορα και όχι τα λουλούδια – λες και η ανέγγιχτη φύση υπερίσχυε την καλλιέργεια και τη δημιουργία.
Τον Ιούνιο, χάσαμε 700.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης όταν ο προϋπολογισμός για την «ανάκτηση τοπίου» μειώθηκε από 800 εκατομμύρια £ σε 50 εκατομμύρια £.
Αυτός ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει και πρέπει να υποστηρίξουμε τους Ευρωπαίους συμμάχους μας όπως κάναμε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνιστώμενη προβολή είναι η αποκαλυπτική προειδοποίηση του Jordan Peterson για το τι σημαίνει πραγματικά «βιωσιμότητα» και το πρόγραμμα του Michael Yon από τον Ιούλιο, όταν ήταν ενσωματωμένος με τους Ολλανδούς αγρότες.
Ο αγώνας τους είναι ο δικός μας αγώνας. Οι ‘άχρηστοι τρώγοντες’ ενωθείτε. Τα πιρούνια είναι έτοιμα.
Δείτε και ανάλογο βίντεο:
