Να ακούτε την επιστημονική κοινότητα με ευλαβική πίστη, πειθαρχία και υπακοή, και να μην την αμφισβητείτε ποτέ – Αυτοί ξέρουν!

Αυτό ακούμε τελευταία για τα δυο “καυτά” θέματα που παρεμπιπτόντως η Μεγάλη Επανεκκίνηση τα έχει σε συνδυασμό.

Κι όμως, είναι γεγονός: Το 1947 όταν έγινε ένας μεγάλος ψεκασμός, όχι μόνο για τα κουνούπια και την ελονοσία αλλά και για την αιγυπτιακή χολέρα. Οι Αθηναίοι έκπληκτοι είδαν το αμερικανικό αεροσκάφος του Ναυτικού (χωρίς να τους ρωτήσει κανένας) να ρίχνει μεγάλες ποσότητες φαρμάκου. Η φωτογραφία ανήκει στον σπουδαίο Δημήτρη Χαρισιάδη και βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.

Σύμφωνα με παλαιότερο άρθρο του logioshermes, το 1947 η Αθήνα ψεκάστηκε με το γνωστό σε όλους φάρμακο DDT που είχε χρησιμοποιηθεί και σε πολέμους. συγκεκριμένα, το DDT είναι εντομοκτόνο και έκαναν ψεκασμούς για την καταπολέμηση των κουνουπιών που την μετέδιδαν.

Αργότερα, η χρήση του θα απαγορευθεί γιατί προκαλούσε βλάβες κυρίως στα έμβρυα.

Το 1944 ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός υπολόγισε 2.5 εκατομμύρια «ελονοσούντες» στην Ελλάδα, επί συνόλου 7 εκατομμυρίων περίπου. Η ανθρωπιστική κρίση κινητοποίησε πολλές οργανώσεις του εξωτερικού, όπως την ελληνοαμερικανική GWRA. Η οργάνωση αυτή, εκτός από τους 5 τόνους Paris Green (αρσενικούχο σκεύασμα) που έστειλε στην Ελλάδα με την έναρξη του πολέμου, άσκησε μεγάλη πίεση στην Αμερικανική κυβέρνηση.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ: «Ο καθηγητής Γρηγόριος Α. Λιβαδάς, διευθυντής της Υγειονομικής Σχολής, κάνει εκκλήσεις σε διεθνείς οργανώσεις, αλλά οι απαντητικές επιστολές λογοκρίνονται και δεσμεύονται από τη Βέρμαχτ. Τελικά οι σύμμαχοι εδέησε να λασκάρουν τον αποκλεισμό, προκειμένου να σταλεί ανθρωπιστική βοήθεια μέσω της ουδέτερης Ελβετίας.

Πειράματα «για τα κουνούπια»

Προηγουμένως οι Εγγλέζοι σιγουρεύτηκαν ότι θα διατηρήσουν τον έλεγχο της όλης επιχείρησης. Οι Γερμανοί επειδή ήσαν και αυτοί ευπαθείς στην ελονοσία (δεν είχαν καθόλου ανοσία) επέτρεψαν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης τη χρήση μιας νέας ουσίας, που έστειλε ο Ερυθρός Σταυρός για τον τύφο. Η ουσία παρασκευαζόταν από την εταιρεία Geigy με το εμπορικό όνομα Neocid και Gesarol. Ήταν το περίφημο DDT! Κάποια πειράματα στα κουνούπια που έγιναν το 1943 στο Λαγκαδά, είχαν καλά αποτελέσματα.

Από το 1942 μέχρι τις αρχές του 1945 εστάλησαν στην Ελλάδα τεράστιες ποσότητες ανθελονοσιακών φαρμάκων. Από αυτά πολύ λίγα έφτασαν στη δυτική Πελοπόννησο «λόγω των συνθηκών». Στην Κατοχή ένα σωληνάριο κινίνο είχε αξία σκληρού νομίσματος στη μαύρη αγορά, ενώ μετά την απελευθέρωση το «μοίραζαν με τη σέσουλα», αναφέρει το άρθρο.

Τα ίδια και χειρότερα στις ΗΠΑ

Τη δεκαετία του ’40, ψέκαζαν με DDT, όχι μόνο περιοχές, αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους! Τόση σιγουριά είχαν για “το καλό” που προσέφεραν.

Το παρακάτω βίντεο-ντοκουμέντο είναι ανεβασμένο στο ΥΤ προ κορωνοϊού, κι απλά κριτικάρει την τυφλή εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις (και τους ειδικούς της) όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη και σου λένε κάτι είναι ασφαλές, όπως το ζιζανιοκτόνο DTT που φυσικά παρέμενε στις τροφές.

Αυτά στην «έξυπνη« Δύση, γιατί στην Αφρική, όπως σχολιάζει ένας χρήστης, ποτέ δεν ήθελαν το εν λόγω δηλητήριο.

Οι Αμερικάνοι μοιράστηκαν το “Άγιο Δισκοπότηρο” του DDT και με άλλες χώρες, όπως την Ελλάδα αλλά και την Ιταλία, σύμφωνα με την Daily Mail και ποιος ξέρει που αλλού!

Το DDT έγινε διαδεδομένο στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1943 και μετά καθώς πολλοί το θεωρούσαν ως θαυματουργή θεραπεία και για την πολιομυελίτιδα.

Ένα εκπληκτικό νούμερο 1,34 δισ. τόνων χημικής ουσίας ψεκάστηκε σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες τα έτη μεταξύ 1946 και 1962!

Οι επιπτώσεις της στο περιβάλλον ήταν σημαντικές, καθώς εισχωρούσε στην τροφική αλυσίδα προκαλώντας νευρολογικά προβλήματα στα ζώα, όπως οι αγελάδες. Και όχι μόνο.

Για τις επιπτώσεις στους ανθρώπους υπάρχουν ξεχωριστές αναφορές και μελέτες, που έκαναν λόγω ακόμα και για αυτισμό. Και όχι μόνο.

Το Δίκτυο Δράσης Pesticide (PAN) της Βόρειας Αμερικής αναφέρει: «Οι μελέτες δείχνουν μια σειρά επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία που συνδέονται με το DDT και το προϊόν διάσπασής του, DDE συμπεριλαμβανομένων, καρκίνου του μαστού και άλλων, στειρότητα των ανδρών, αποβολές και χαμηλό βάρος γέννησης, αναπτυξιακή καθυστέρηση και νευρική βλάβη στο σύστημα και στο συκώτι».

Το DDT χρησιμοποιήθηκε πολύ για χρόνια. Μετά από μια ανασκόπηση, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κινήθηκε για να απαγορεύσει τη χρήση της το 1972. Δηλαδή, 30 χρόνια μετά, δηλαδή μια ολόκληρη γενιά!

Στον αγώνα για την απαγόρευση του σημαντικό ρόλο έπαιξε η επιστήμονας και οικολόγος, Rachel Luise Carson, η οποία ανατάραξε τις συνειδήσεις του κόσμου και δημιούργησε έντονες αντιδράσεις με το βιβλίο της “Σιωπηλή Άνοιξη”.

Σήμερα, με τις διαβεβαιώσεις ότι η ασύρματη ακτινοβολία είναι ασφαλής τόσο για τους ανθρώπους όσο και για το περιβάλλον, πολλοί επιστήμονες κι ακτιβιστές κάνουν λόγω για μια δεύτερη ανάλογη περίπτωση, την Ασύρματη Σιωπηλή Άνοιξη.