Χτες έχασα την πρόσβαση σε όλες τις σελίδες μου στο facebook, επειδή μου ζητούσε ταυτοποίηση μέσω κινητού κι εγώ δεν έχω
Μετά τα χάσιμο των σάιτς από χάκερς, είδα και τις σελίδες να πηγαίνουν στο καλό!
Έστειλα κάπου στην τύχη σε μια φόρμα του φέις μια ένσταση ότι δεν έχω κινητό για λόγους υγείας και να βρουν άλλο τρόπο να με “ταυτοποιήσουν” (μη χέσω) και μετά από ώρες οι σελίδες επανήλθαν. Προς το παρόν.
Αλλά ήταν μια περίεργη εμπειρία: Πόσο είμαι πρόθυμη να αποποιηθώ τη στάση ζωής μου, τα θέλω μου και τις κόκκινες γραμμές μου;
Καθόλου, απ’ όσο φάνηκε, γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν θα με αναγκάσει να ξαναπάρω κινητό παρά τη θέληση μου. ΑΝ ποτέ το πάρω, θα είναι επειδή ΕΓΩ -κι εδώ τονίζω το ΕΓΩ ως κυριαρχία του εαυτού μου κι όχι εγωισμό- ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ, θα κρίνω βάσει νέων συνθηκών και αναγκών απαραίτητο. ΕΓΩ είμαι η κυρίαρχος του εαυτού μου, κι ακόμα δεν γεννήθηκε κανείς που θα με κάνει κουμάντο.
Και να γεννηθεί… πολύ αργά μάγκες – γέρασα!