Αυτή η στήλη “Άποψη” της Καθημερινής, έχει πολύ φαΐ για σχολιασμό. Σύντομα αρθράκια στοχεύουν να περάσουν την ατζέντα της σύνταξης μέσω “απόψεων” και καλά αρθρογράφων και δημοσιογράφων, σε στυλ… τα λέω της νύφης για να τα ακούει η πεθερά
Η “άποψη” λοιπόν του κου Απόστολου Λακασά, ο οποίος εργάζεται από το 1994 στην «Καθημερινή» και είναι αρμόδιος για τα θέματα παιδείας, έρευνας, καινοτομίας και θρησκευμάτων στην εφημερίδα, είναι ότι το σύνθημα «Στο τρένο σκοτώσατε τη γενιά μου» στο πανό που κρατούσε ένα κορίτσι σε διαδήλωση για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη δεν αποτυπώνει την αλήθεια.
Είναι απλά μια συναισθηματική φόρτιση και ότι η νέα γενιά κάθε χώρας πάντα θα είναι παρούσα, με την ευχή οι «επαναστάσεις» της κατά της καθεστηκυίας τάξης, οι θυμοί της και η φόρτιση για τα πατρικά αμαρτήματα να μετουσιωθούν δημιουργικά σε μια καλύτερη εποχή.
Τα πατρικά αμαρτήματα, είναι λοιπόν για τον αρθρογράφο αυτά που σκότωσαν τα παιδιά στα Τέμπη, παιδιά που μεγάλωσαν μέσα στα μνημόνια, που οι γονείς τους έκαναν το σκατό παξιμάδι για να τα σπουδάσουν αφού η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες έχει δημόσια παιδεία που… την πληρώνεις στα φροντιστήρια. Γιατί η ύλη των Πανελληνίων, βγαίνει από τα φροντιστήρια κι όχι του σχολείου. Έτσι γίνεται σε κάθε χώρα;
Και συνεχίζει ακάθεκτος:
Η τραγωδία στα Τέμπη θα πρέπει να θορυβήσει τις μεγαλύτερες γενιές στην Ελλάδα, που έχουν διαβρώσει, έχουν ναρκοθετήσει και τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια για νέα θεμέλια στη χώρα. Μια χώρα που με τους 57 νεκρούς των Τεμπών πληρώνει την αβελτηρία του πολιτικού προσωπικού και τις παθογένειες του δημόσιου τομέα.
Με λίγα λόγια, φταίνε οι γονείς και οι παππούδες των αδικοχαμένων παιδιών για το έγκλημα στα Τέμπη. Όχι, δεν φταίνε τα ΜΜΕ που παραπληροφορούν και χειραγωγούν τους γονείς και παππούδες επί μονίμου βάσεως, και δημιουργούν απολιτίκ πολίτες τη μια γενιά μετά την άλλη. Δεν φταίνε οι παρακμιακές εκπομπές στα κανάλια ειδικά του ΣΚΑΪ, με τα τούρκικα σίριαλ και τα αισχρά ριάλιτι, ούτε οι ενημερωτικές εκπομπές που είναι λες και βγαίνει η κυβέρνηση και μιλάει, φταίνε οι γονείς επειδή τους ακούνε τι προτείνουν οι ίδιοι πολιτικά, και μετά πάνε και τους ψηφίζουν.
Και συνεχίζει χωρίς αιδώ:
Επί δεκαετίες, το ζητούμενο στην Ελλάδα είναι η στρατηγική, ο σχεδιασμός, η σοβαρή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, του συστήματος υγείας, της εκπαίδευσης. Αντί γι’ αυτά τι υπάρχει; Μια διελκυστίνδα των κομμάτων για τη νομή της εξουσίας, με αποτέλεσμα ικανοί άνθρωποι –κατά κύριο λόγο αλλεργικοί στα ψηφοθηρικά κομματικά τερτίπια και τους συμβιβασμούς σε ένα τρυφηλό πολιτικό σύστημα– να απέχουν από θέσεις πολιτικής, να δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα, να μεταναστεύουν.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια νέα γενιά που θα ξεφύγει από την «κομματίλα» –με γνώμονα την κατάληψη θέσεων εξουσίας προς ίδιον συμφέρον και βόλεμα– και θα προσπαθήσει να αλλάξει την καθημερινότητα της Ελλάδας, να την εμποτίσει με μια διαφορετική πολιτική φιλοσοφία. Ας πούμε, να πάψει να παίρνει μονοήμερες αναρρωτικές άδειες… κατά προτίμηση τις Παρασκευές, προφανώς για να την κοπανήσει από τη δουλειά, όπως κάνουν πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι (αλλά και κάποιοι ιδιωτικοί το καταφέρνουν).
Ααα κε Λακασά μου, στο σπίτι μου στη Μακρινίτσα, που είναι σε συγκρότημα 8 κατοικιών, όλοι είναι κάτοικοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης, όλοι είναι ιδιωτικού τομέα πλην μιας δημοσίου, και όλοι κολλάνε -Παρασκευές;- μη σου σου πω και Πέμπτες, κι έρχονται για “Σαββατοκύριακο” – πες μου ότι εσύ δεν το έκανες ποτέ!
Και συνεχίζει:
Η χώρα διαθέτει πολίτες –ανεξαρτήτως ηλικίας– που εργάζονται με επαγγελματισμό, που επιζητούν την αξιοκρατία μέσω της δουλειάς (και όχι μέσω μιας «δημοκρατικής μετριότητας»), που αξιοποιούν την τεχνολογία και τις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης των κρατικών δομών. Προσοχή: οι ινστρούχτορες παραμονεύουν στη γωνία να τους κατασπαράξουν, ενώ τα προπατορικά αμαρτήματα δεν παίρνουν άφεση ούτε λόγω καλών προθέσεων ούτε με επαναστατικές δηλώσεις. Χρειάζεται δύναμη πνεύματος, θάρρος και στοχοπροσήλωση.
Ποιοι είναι αυτοί; Ένας που γνωρίζαμε ήταν ο τεχνοκράτης Πιερρακάκης κι έγινε κυβέρνηση. Κι έστησε τεχνολογία παντού, αλλά… ξέχασε μπρε τα τρένα!
Έχει “φαΐ” σας λέω στη στήλη “απόψεις” της Καθημερινής και λέω, τώρα που ακρίβυναν και τα τρόφιμα, να αρχίσω να τρώω από τη στήλη. Χόρτασα!
Η ΕΣΗΕΑ τι κάνει θα ήθελα να ξέρω, όταν γράφονται τέτοια άρθρα!