Eίναι εύκολο να ρίχνεις ευθύνες σε άλλους, ειδικά στο κράτος, να πολιτικοποιήσεις ή χειρότερα, να κομματικοποιείς ένα θέμα, αλλά το δύσκολο έως ανύπαρκτο στην Ελλάδα, είναι να βλέπεις την ευθύνη σε σένα, ως μέλος ενός κοινωνικού συνόλου
Oπότε και πολύ ευγενικά, όσο πιο ευγενικά γίνεται, ζητώ για ένα λεπτό να βγάλετε το σκασμό στο διαδίκτυο και να τηρήσετε ενός λεπτού σιγής για τρεις αυτοκτονίες εφήβων που έλαβαν χώρα στην πατρίδα μας σε διάστημα ΜΟΝΟ τριών ημερών.
- Στις 13 Μαΐου: Χαλάνδρι: Αυτοκτόνησε η 14χρονη κόρη Αμερικανού διπλωμάτη – Πήδηξε από τον 4ο όροφο ιδιωτικού σχολείου
- Στις 16 Μαΐου: Τραγωδία στη Μαγνησία: Απαγχονίστηκε 18χρονη
- Την ίδια μέρα: Λάρισα: 13χρονη έπεσε από τον τρίτο όροφο – Νοσηλεύεται με κατάγματα
H 13χρονη γλύτωσε επειδή έπεσε σε μια τέντα πρώτα, αλλιώς τώρα θα ήταν νεκρή. Η 18χρονη άφησε και κάποια σημειώματα, στα οποία αναφέρει και τους λόγους που την οδήγησαν στην πράξη αυτή διότι “αισθανόταν ήδη νεκρή” και ότι ζούσε με νεκρή ψυχή. Το κορίτσι αν και είχε κάποια σχέση, ωστόσο δεν ήταν εκεί το πρόβλημα της, αλλά στο γεγονός πως έβλεπε τη ζωή μαύρη.
Τι προβλήματα, τώρα, μπορούν να έχουν αυτές οι μικρές σε ηλικία ψυχούλες για να θέλουν να φύγουν από τη ζωή; Αν ήταν αιφνίδιοι θάνατοι θα είχαν πάρει φωτιά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απ’ όλους εκείνους που μόνο πανδημία βλέπουν κι εμβόλια, ως πρόβλημα και τίποτα άλλο.
Η αυτοκτονία νέων ειδικά στις Δυτικές χώρες παίρνει όμως διαστάσεις πανδημίας και ουδείς ασχολείται με αυτό. Mήπως αυτός είναι και ο λόγος μοναξιάς που επιλέγουν να «φύγουν»;
Τα άτομα ηλικίας 10-24 ετών ευθύνονται για το 14% όλων των αυτοκτονιών — ξεπερνώντας τους 6.500 θανάτους κάθε χρόνο, γεγονός που καθιστά την αυτοκτονία την τρίτη κύρια αιτία θανάτου για αυτήν την ηλικιακή ομάδα!
Πάρτε λοιπόν το λεπτό σας γιατί το πρόβλημα δεν είναι ούτε ατομικό του κάθε παιδιού, ούτε καν οικογενειακό. Είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και είναι ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ.
Οι νέοι μεγαλώνουν σε ένα κοινωνικό περιβάλλον τοξικό, που περισσότερο τα απασχολεί με σεξουαλικούς προσανατολισμούς κι άλλες παρόμοιες αηδίες, παρά με τον υγιή ψυχισμό τους και κυρίως την πνευματικότητα. Οι γονείς πολυάσχολοι ως αδιάφοροι, χαμένοι στα δικά τους θέματα και μπλα μπλα στα σόσιαλ.
Από την άλλη, ζούνε σε ένα ενεργειακά τοξικό περιβάλλον, με φουλ ακτινοβολία παντού – από τα κινητά τους, τις οθόνες τους, τις κεραίες, τα wifi, τους δορυφόρους και δεν συμμαζεύεται. Όλη αυτή η ακτινοβολία που δεν είναι συμβατή με τις συχνότητες Σούμαν τις οποίες έχει ανάγκη κάθε έμβιο όν για να νιώσει όμορφα και να ευημερήσει, την δέχονται οι νέοι οργανισμοί και τους προκαλεί μια χθόνια κατάθλιψη είτε ανεξήγητη, είτε που αποδίδεται επιφανειακά σε κάποια εντελώς δευτερεύοντα αίτια: Σύνδεση αυτοκτονιών με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.
Τα παιδιά δεν είναι δεξιών ή αριστερών, δεν είναι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ ή κάτι άλλο, δεν είναι πλούσια ή φτωχά, δεν είναι των γονιών ή των εκπαιδευτικών – είναι όλων μας! Ακόμα κι αυτών που δεν έγιναν ή δεν θέλουν ποτέ να γίνουν γονείς.
Γι’ αυτό, σταματήστε ό,τι κάνετε και πάρτε τη σιγή σας. Αναλογιστείτε πόσο σας νοιάζει. Τι μπορείτε να κάνετε, για τα παιδιά μας. Για τα παιδιά των Ανθρώπων!
