Ο φωτορεπόρτερ Γιάννης Κέμμος αποκαλύπτει: Στις 08:34 το πρωί έπλεναν τα αίματα και τα στοιχεία της δολοφονίας του Μιχάλη και η αστυνομία περίπου στη 1 το μεσημέρι πήγε να κάνει την έρευνα
Ένα σημαντικό γεγονός αποκαλύπτει ο γνωστός φωτορεπόρτες Γιάννης Κέμμος σε ανάρτησή του:
«Όσα χρόνια καλύπτω την επικαιρότητα με πορείες, συμπλοκές, βομβιστικές επιθέσεις, τρομοκρατικά, δολοφονίες, ένα από τα εντυπωσιακά που έχω διαπιστώσει είναι η ταχύτητα με την οποία το αστικό κράτος σπεύδει να επαναφέρει την κανονικότητα.
Δεν θα προλάβουν να περάσουν παρά λίγες ώρες μετά το οποιοδήποτε περιστατικό ακόμα κι αν αυτό απαιτεί έρευνα για να διαπιστωθεί το τι συνέβη, πριν τα συνεργεία καθαρισμού και αποκατάστασης έρθουν και εξαφανίσουν τα ίχνη και την ιστορία του γεγονότος.
Το έχω δει να συμβαίνει μετά απο κάθε κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας ότι κι αν έχει συμβεί, το είδαμε στα Τέμπη που μέσα σε χρόνο ρεκόρ μάζεψαν τα συντρίμμια και κάλυψαν το έδαφος που συνέβη η σύγκρουση, εκμηδενίζοντας ταυτόχρονα κάθε πιθανότητα να βρεθούν περισσότερα στοιχεία, το είδαμε και σήμερα όταν πριν προλάβει να έρθει η σήμανση να κάνει έρευνα στο γεφυράκι που μαχαίρωσαν τον άτυχο Μιχάλη, η μάνικα υψηλής πίεσης και το νερό ξέπλυναν το αίμα που χύθηκε άδικα και στοίχισε τη ζωή ενός ακόμα νέου ανθρώπου.
Δεν σβήνουν όμως μόνο τα στοιχεία ενός εγκλήματος, σήμερα στη Ν. Φιλαδέλφεια, πριν μερικούς μήνες στα Τέμπη αλλά και οπουδήποτε αλλού.
Αυτό που τους αγχώνει είναι να σβήσουν την ιστορία των γεγονότων από τη μνήμη της κοινωνίας.
Αυτό που θέλουν είναι να γυρίσουν την σελίδα, να αλλάξουν την ατζέντα και τραβήξουν μακριά από την επικαιρότητα και το μυαλό της κοινής γνώμης τις εγκληματικές τους αμέλειες, τις εγκηματικές τους αστοχίες και τις εγκληματικές τους αποτυχίες. Τις εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις τους που έχουν στοιχίσει δεκάδες ανθρώπινες ζωές.
Αυτός τους απασχολεί. Να ξεπλυθούν τα στοιχεία, να θαφτούν τα ευρήματα, να καλυφθεί η ιστορία με χώμα, να καθαρίσει με φρέσκο νερό και να ξεχαστεί.
Για να μπορέσουν όλοι αυτοί να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα.
Να βασανίζουν τις ζωές μας και να προσποιούνται ότι μας σώζουν.
Ξανά και ξανά, και ξανά!
Δεν ξεχνάμε! Ανεχόμαστε πολλά, αλλά στην πραγματικότητα δεν ξεχνάμε. Και κάθε μνήμη μένει εκεί μέσα μας βαθιά να μας βασανίζει και να μας τσιγκλάει κάθε τόσο μέχρι να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε.
Συλλυπητήρια στους γονείς του αδικοχαμένου Μιχάλη».