Η MethaneSat,είναι ένας (ακόμα) δορυφόρος , «περίπου στο μέγεθος ενός πλυντηρίου», όπως περιέγραψε ο περιβαλλοντικός επιστήμονας Στίβεν Γουόφσι το αντικείμενο που βρίσκεται σε τροχιά, σε συνέντευξη Τύπου πριν από την εκτόξευσή του. «Σαν μια σκούπα ώθησης», ήταν η φράση του για την ικανότητά του να σαρώνει την επιφάνεια της Γης.
Δουλειά του είναι να καταγράφει το μεθάνιο, “καθώς το 60% των παγκόσμιων εκπομπών μεθανίου προέρχεται από ανθρώπινες δραστηριότητες, και οι μειώσεις είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, κι αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, θα μπορούσε να συμβάλει στο πέρασμα επικίνδυνων σημείων ανατροπής που οδηγούν σε γρήγορες και μη αναστρέψιμες αλλαγές σε όλο τον κόσμο”, αναφέρει δημοσίευμα του BBC.
Η MethaneSat στοχεύει να βοηθήσει παρέχοντας μια ανεξάρτητη πηγή παρακολούθησης μεθανίου, με κύρια εστίαση στο μεθάνιο που διαρρέει από κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, και όχι μόνο. Ελπίζει να παρέχει μια σχεδόν ολοκληρωμένη εικόνα των παγκόσμιων διαρροών.
Οι άλλες πηγές “διαρροής” είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Ήδη, σύμφωνα με το δημοσίευμα, υπάρχουν μετρήσεις εναέριας τηλεπισκόπησης, όπως αυτές που λαμβάνονται από αεροσκάφη ή drones, μπορούν να καταγράψουν διαρροές μεθανίου, αλλά αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να αναπτυχθούν μόνο σε περιορισμένες περιοχές για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Οπότε; Ένας ακόμα δορυφόρος εκεί ψηλά.
«Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι δορυφόροι έχουν φέρει επανάσταση στη γνώση και την κατανόησή μας για τις εκπομπές μεθανίου προς το καλύτερο», λέει ο Antoine Halff, επικεφαλής αναλυτής και συνιδρυτής της Kayrros, μιας εταιρείας περιβαλλοντικών πληροφοριών. «Χάρη στους δορυφόρους, μπορούμε όχι μόνο να παρακολουθούμε τα γεγονότα μεγάλων εκπομπών που είναι γνωστά ως “υπερ-εκπομποί” με μεγάλη ακρίβεια, αλλά και να μετράμε τις συνολικές εκπομπές σε επίπεδο λεκάνης ή χώρας. Είναι σημαντικό ότι μπορούμε να το κάνουμε με τρόπο εντελώς ανεξάρτητο και επαληθεύσιμο».
Είναι ακριβώς τα τελευταία πέντε χρόνια που τα ακραία φαινόμενα έχουν ενταθεί. Και κάθε φορά που ακούμε για νέους “κλιματικούς” δορυφόρους, στο μυαλό έρχεται η προτροπή του προέδρου Τζόνσον για ανάπτυξη δορυφόρων που θα ελέγχουν τα παγκόσμια νέφη, γιατί, όποιος μπορεί να ελέγξει, θα ελέγχει τον κόσμο όλο!
Όσον αφορά το μεθάνιο από τα ζώα, μικρές ομάδες ζώων δημιουργούν προβλήματα για δορυφορική παρακολούθηση, όπως και οι φάρμες σε μέρη όπου η γεωργία δεν είναι η κύρια πηγή εκπομπών. «Δεν είμαι επίσης σίγουρος πόσο καλά θα μπορέσουμε να κάνουμε τα πρόβατα, τα οποία έχουν μικρότερες εκπομπές από τις αγελάδες», προσθέτει η βιογεωχημική επιστήμονας στο Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υδάτων και Ατμόσφαιρας στη Νέα Ζηλανδία, Sara Mikaloff-Fletche. Όσον αφορά την παραγωγή ρυζιού, εν τω μεταξύ, οι δορυφόροι δεν μπορούν να δουν μέσα από τα σύννεφα και οι κοντινοί υγρότοποι μπορεί να περιπλέξουν τα δεδομένα: «Θα είναι πιο δύσκολο», λέει η Σάρα (και η Μάρα).
Υπάρχουν επίσης περιορισμοί ως αποτέλεσμα της πολιτικής. Μια παγκόσμια δέσμευση για το μεθάνιο για μείωση των εκπομπών τουλάχιστον κατά 30% έως το 2030, που συμφωνήθηκε στη σύνοδο κορυφής Cop26 για το κλίμα στη Γλασκώβη, δεν περιλαμβάνει στόχο τη γεωργία. Η συμφωνία μιλά μόνο για την παροχή κινήτρων και συνεργασιών στους αγρότες, μάλλον εστιάζοντας σε «όλες τις εφικτές μειώσεις» που έχει αναλάβει η ενεργειακή βιομηχανία.
Η ΕΕ αφαίρεσε πρόσφατα έναν στόχο για το γεωργικό μεθάνιο από τον νέο της στόχο για το 2040 για το κλίμα. Αλλά και τι με αυτό; Έχει ταράξει τους αγρότες σε αντικίνητρα, ύπουλα και χθόνια όπως πάντα συμπεριφέρεται.
Ωστόσο υπάρχουν κι άλλες κινήσεις. Μια Dairy Methane Action Alliance οδήγησε έξι από τις μεγαλύτερες εταιρείες γαλακτοκομικών στον κόσμο να υπογράψουν τη μείωση της παραγωγής τους. Ο τομέας του κρέατος, ωστόσο, «δεν έχει δείξει το ίδιο επίπεδο δέσμευσης και πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα».
Το κλειδί για περαιτέρω πρόοδο, είναι η «λιγότερη αλλά καλύτερη» παραγωγή ζώων. Και η ακριβότερη, άρα για λίγους. Το μεθάνιο από την εντερική ζύμωση – ειδικά τα ρέψιμο αγελάδων – είναι δύσκολο να λυθεί, αλλά “νέες τεχνικές αναπαραγωγής και σίτισης θα μπορούσαν να βοηθήσουν”, όπως κόκκινα φύκια (και μεταξωτές κορδέλες) στις ζωοτροφές. Κι αν ξανατρελαθούν οι αγελάδες, δεν πειράζει καθόλου!
Αλλά οι ανθρώπινες δίαιτες μπορεί να εξακολουθούν να είναι το απόλυτο τυφλό σημείο που εμποδίζει τη μείωση του μεθανίου, αναφέρει το δημοσίευμα. Κι εδώ κολλάνε οι γρύλλοι και τα εργαστηριακά κρέατα και όλες οι άλλες αηδίες.
Και το δημοσίευμα καταλήγει: Δεν χρειάζονται μόνο δορυφόροι, λέει, αλλά αισθητήρες μεθανίου σε μεμονωμένους αχυρώνες. Επιπλέον, ένα παγκόσμιο παρατηρητήριο μεθανίου για τον συντονισμό των δεδομένων. Εάν η συμβολή στο τελευταίο αποτελούσε μέρος της Συμφωνίας του Παρισιού και των επιμέρους δεσμεύσεων των εθνών για τη δράση για το κλίμα, θα μπορούσε να συμβάλει στη «διασφάλιση της συνεχούς παρακολούθησης».
Μα φυσικά! Η συνεχής παρακολούθηση είναι το ζητούμενο, και για το ποιος κλάνει πόσο και πού, και όχι μόνο οι αγελάδες! Δορυφόροι κλάνουν το περιβάλλον με την συνεχή ακτινοβολία τους, κλάνουν κι εμάς παρακολουθώντας μας συνέχεια, καιρός να ανέβει κι ένας δορυφόρος που να παρακολουθεί πόση ζημιά κάνει σε μας και το περιβάλλον όλη αυτή η κατάσταση στο Διάστημα.
Είμαστε πλέον σε κανονική Εμπόλεμη Ζώνη του κόσμου οι λαοί.