Την επόμενη ημέρα, Βρετανοί και Γερμανοί στρατιώτες συναντήθηκαν στη no man’s land και αντάλλαξαν δώρα, έβγαλαν φωτογραφίες και ορισμένοι έπαιξαν αυτοσχέδιο ποδόσφαιρο. Έθαψαν επίσης τους νεκρούς και επισκεύασαν τα χαρακώματα και τα ορύγματα.
Η εκεχειρία δεν τηρήθηκε παντού κατά μήκος του Δυτικού Μετώπου. Αλλού οι μάχες συνεχίστηκαν και σημειώθηκαν απώλειες την ημέρα των Χριστουγέννων. Ορισμένοι αξιωματικοί ήταν δυσαρεστημένοι με την εκεχειρία και ανησυχούσαν ότι θα υπονόμευε το μαχητικό πνεύμα.
Μετά το 1914, οι Ανώτατες Διοικήσεις και των δύο πλευρών προσπάθησαν να αποτρέψουν την επανάληψη ανακωχής παρόμοιας κλίμακας. Παρόλα αυτά, υπήρξαν κάποια μεμονωμένα περιστατικά με στρατιώτες που έκαναν σύντομες ανακωχές αργότερα κατά τη διάρκεια του πολέμου, και όχι μόνο τα Χριστούγεννα.
Στο πλαίσιο του λεγόμενου συστήματος «Ζήσε και άσε τους άλλους να ζήσουν», σε πιο ήσυχους τομείς του μετώπου, μερικές φορές συμφωνήθηκαν σιωπηρά σύντομες παύσεις των εχθροπραξιών, επιτρέποντας και στις δύο πλευρές να επισκευάσουν τα χαρακώματά τους ή να συγκεντρώσουν τους νεκρούς τους.
Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος τον Ιούλιο του 1914, πολλοί Ευρωπαίοι πίστευαν ότι οι μάχες θα τελείωναν μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν ήταν έτσι, και σχεδόν έξι μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες γιόρτασαν τις γιορτές όσο καλύτερα μπορούσαν στα παγωμένα χαρακώματα της δυτικής Ευρώπης.
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι εορταστικές εκστρατείες συγκέντρωναν και μοίραζαν χριστουγεννιάτικα δώρα για τους στρατιώτες στο μέτωπο. Στους Βρετανούς στρατιώτες στάλθηκε ένα ορειχάλκινο κουτί με ανάγλυφο το προφίλ της πριγκίπισσας Μαρίας που περιείχε σοκολάτα, καπνό και ένα σημείωμα από το βασιλιά και τη βασίλισσα που έγραφε «Είθε ο Θεός να σας προστατεύσει και να σας φέρει με ασφάλεια στην πατρίδα». Οι γερμανικές δυνάμεις έλαβαν δώρα από τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β’. Οι στρατιώτες πήραν πίπες και οι αξιωματικοί πακέτα τσιγάρων.
Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, ο Γάλλος πρόεδρος Raymond Poincaré επισκέφθηκε την αποθήκη του Παρισιού όπου συγκεντρώνονταν τα δώρα για τους Γάλλους στρατιώτες. «Ένας μεγάλος αριθμός δεμάτων είναι έτοιμος να μεταφερθεί στο μέτωπο- οι οινοπαραγωγοί έχουν παράσχει 1.200 φιάλες» ανέφερε η παρισινή εφημερίδα Le Temps στις 22 Δεκεμβρίου 1914.
Το προσωπικό του νοσοκομείου φρόντισε να μην περάσουν οι γιορτές χωρίς μια μικρή γιορτή για τους τραυματίες. Μια Αμερικανίδα εθελόντρια του βρετανικού Ερυθρού Σταυρού, η Mary Dexter, έγραφε επιστολές που περιέγραφαν λεπτομερώς τις προετοιμασίες για τις γιορτές: «Μεθαύριο είναι Χριστούγεννα. Είμαστε απασχολημένες φτιάχνοντας κάλτσες από γάζα για τους 200 άνδρες μας – κάθε μία θα περιέχει φρούτα, μαρμελάδα, καπνό». Σε ένα νοσοκομείο του Βερολίνου, οι νοσοκόμες μοίραζαν λιχουδιές και στόλιζαν μικρά χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Η Louie Johnson, μια Αγγλίδα νοσοκόμα, θυμόταν πώς οι άνθρωποι της έδιναν απλά δώρα, όπως ένα πακέτο τσιγάρα ή ένα κασκόλ, για να τα μεταβιβάσει στους στρατιώτες. Η Γερμανίδα νοσοκόμα Anna von Mildenburg είπε τα εξής για τα Χριστούγεννα του 1914: «Η εικόνα θα μείνει για πάντα μαζί μας, το πώς στεκόμασταν όλοι ανάμεσα στους στρατιώτες, με τα χέρια διπλωμένα με θέρμη. Και δίπλα στο τρεμόπαιγμα των κεριών του χριστουγεννιάτικου δέντρου, μέσα στο άρωμα του έλατου του λαμπερού δέντρου, τραγουδήσαμε απαλά το αγαπημένο παλιό τραγούδι, στέλνοντάς το σαν μια θερμή προσευχή, μια ειλικρινή έκκληση: Ειρήνη στους ανθρώπους στη Γη».
Οι αυθόρμητες ανακωχές που προέκυψαν κατά μήκος του δυτικού μετώπου, ιδίως μεταξύ των βρετανικών και των γερμανικών δυνάμεων, είναι από τα πιο διάσημα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1914.