Το ότι το χρήμα εξαγοράζει τη δικαιοσύνη σε πολλές περιπτώσεις, το έχουμε αντιληφθεί. Αυτό όμως που δεν έχει αντιληφθεί ο κόσμος είναι ότι ο κανιβαλισμός δεν έχει καταδικαστεί παγκοσμίως, όπως έχουμε ήδη γράψει, παρά μόνο αν συνδέεται με ανθρωποκτονία.
Ο πλούσιος γόνος, Ισέι Σαγκάουα, ήταν φοιτητής στο Παρίσι, στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όταν, στις 11 Ιουνίου 1981, είχε προσκαλέσει σε δείπνο στο διαμέρισμά του μια ολλανδή συμφοιτήτριά του, την Ρενέ Χάρτεφελτ. Εκεί την σκότωσε πυροβολώντας την με καραμπίνα στον αυχένα, τη βίασε, πριν τελικά τη διαμελίσει και φάει διάφορα τμήματα του πτώματός της σε διάστημα τριών ημερών.
Όταν αποφάσισε να απαλλαγεί από το πτώμα της, πήρε δύο μεγάλες βαλίτσες και έβαλε το υπόλοιπο σώμα της. Κάλεσε ταξί και ο ταξιτζής τον πήγε σε ένα κοντινό πάρκο, το Bois de Boulogne, όπου ο Σαγκάουα προσπάθησε να πετάξει τις βαλίτσες.
Ωστόσο, έγινε αντιληπτός από κάποιους που ειδοποίησαν την αστυνομία, η οποία με τη βοήθεια του οδηγού ταξί, βρήκε τον ένοχο.
Στο διαμέρισμά του, με φρικτή έγινε και η ανακάλυψη των υπολειμμάτων ενός γεύματος που περιλάμβανε μαγειρεμένη ανθρώπινη σάρκα καθώς και το δελτίο ταυτότητας με τη φωτογραφία της Ρενέ.
Ο Σαγκάουα συνελήφθη και κρατήθηκε στη Γαλλία επί δύο χρόνια τον εξέτασαν ψυχολόγοι. Τελικώς ο πλούσιος πατέρας του παρενέβη και προσέλαβε έναν κορυφαίο δικηγόρο που τον έκανε να κηρυχθεί νομικά παράφρων και ανίκανος να δικαστεί.
Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο Σαγκάουα βρισκόταν σε μια γαλλική ψυχιατρική μονάδα υψίστης ασφαλείας, όπου έγραψε και εικονογράφησε ένα μυθιστόρημα, με τίτλο In The Fog.
Το βιβλίο αφηγείται την προσωπική του ιστορία, ενός άνδρα που δολοφονεί μια γυναίκα, βιάζει το πτώμα της και τρώει κομμάτια από τη σάρκα της.
Οι φρικιαστικές φωτογραφίες από τη σκηνή του εγκλήματος από τη δολοφονία της Ρενέ διέρρευσαν και δημοσιεύτηκαν σε ένα δημοφιλές γαλλικό περιοδικό το 1985.
Η αποκάλυψη της αλήθειας ωστόσο, οδήγησε στη σύλληψη ενός δημοσιογράφου και στην κατάσχεση 200.000 αντιτύπων του περιοδικού από τις αρχές. Προφανώς ο κόσμος δεν θα έπρεπε να συνειδητοποιήσει πως ένας αληθινός κανίβαλος, χαίρεται τη ζωούλα του χωρίς ουσιαστικές επιπτώσεις.
«Το να φάω αυτό το κορίτσι, ήταν μια έκφραση αγάπης. Ήθελα να αισθανθώ μέσα μου την ύπαρξη ενός προσώπου που αγαπώ», είχε πει μετά τη σύλληψή του.
Ο Σαγκάουα απελάθηκε πίσω στην Ιαπωνία, όπου στάλθηκε σε νοσοκομείο του Τόκιο για ψυχιατρική αξιολόγηση.
Οι Ιάπωνες γιατροί είπαν ότι είχε διαταραχή προσωπικότητας, αλλά δεν ήταν νομικά παράφρων, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ποινικά υπεύθυνος για τα απεχθή εγκλήματά του. Ωστόσο, οι γαλλικές αρχές δεν ήθελαν να βοηθήσουν στη δίωξη και ο Σαγκάουα αφέθηκε ελεύθερος το 1986.
Έγινε σταρ από τα μέσα ενημέρωσης και υποδεχόταν πολυάριθμους δημοσιογράφους στο διαμέρισμά του σε προάστιο του Τόκιο. Μερικές φορές είχε εμφανιστεί στην ιαπωνική τηλεόραση και είχε εκδώσει μπεστ-σέλερ, όπως το «Κανίβαλος» ή το «Θα ήθελα να φαγωθώ», ενώ είχε επίσης σκιτσάρει ένα μάνγκα (ιαπωνικό κόμικς), στο οποίο αφηγούνταν το έγκλημά του.
Ο ιάπωνας συγγραφέας Τζούρο Κάρα κέρδισε το 1982 το λογοτεχνικό βραβείο Ακουταγκάουα για το μυθιστόρημα «Η επιστολή του Σαγκάουα», που ήταν αφιερωμένο στο έγκλημά του.
Δύο ανθρωπολόγοι γύρισαν το 2018 ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν με τίτλο «Caniba», στο οποίο ο Ισέι Σαγκάουα υποστήριζε πως δεν είναι σε θέση να «εξηγήσει» την πράξη του. «Είναι απλώς η φαντασίωσή μου. Δεν μπορώ να πω τίποτα πιο συγκεκριμένο», δήλωνε στην ταινία. «Οι άνθρωποι πρέπει να πιστεύουν πως είμαι τρελός».
Έλεγε πως του ήταν «αδύνατο να συγκρατήσει» την «εμμονή» του, προσθέτοντας: «ήθελα να φάω γλουτούς, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο». Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ Βερένα Παραβέλ και Λουσιάν Καστέιν-Τέιλορ είχαν πει ως είχαν πλήθος από «εξαιρετικά αντικρουόμενα αισθήματα» τους μήνες που πέρασαν κοντά στον Ισέι Σαγκάουα και τον αδελφό του, τον Τζουν, θιασώτη του αυτοακρωτηριασμού.
«Ήμασταν αηδιασμένοι, γοητευμένοι, θέλαμε να καταλάβουμε…», διευκρίνιζε η Βερένα Παραβέλ, προσθέτοντας πως πρόκειται παρόλα αυτά για μια «ταινία για την αδελφοσύνη, για την αγάπη».
Πόση υποκρισία και διαστροφή πια μπορεί να αντέξει κανείς από την παγκόσμια κοινότητα που μας κυβερνά;