Σχετικά με το «αναληθές δημοσίευμα» της εφημερίδας «Στο Νησί» Μυτιλήνης, το οποίο τις τελευταίες ώρες αναπαράγεται από πανελλήνιας εμβέλειας μέσα και κοινωνικά δίκτυα, αναφορικά με 17χρονο ασθενή που νοσηλευόταν στη Μ.Ε.Θ. του Νοσοκομείου Μυτιλήνης με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τελικά έλαβε εξιτήριο, προς αποκατάσταση της αλήθειας και πρόληψης περαιτέρω ζημιάς στο θεσμό της Δωρεάς Οργάνων, κατόπιν επικοινωνίας με τη Διοίκηση του Νοσοκομείου και τον Διευθυντή της Μ.Ε.Θ., ο Ε.Ο.Μ. αποσαφηνίζει ότι:
Ουδέποτε τέθηκε προς την οικογένειά του 17χρονου το ενδεχόμενο της δωρεάς των οργάνων του από τους θεράποντες ιατρούς.
Ο ασθενής, παρά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που υπέστη, ουδέποτε παρουσίασε σημεία εγκεφαλικού θανάτου και ως εκ τούτου ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν οι σχετικές εξετάσεις προς επιβεβαίωση ή αποκλεισμό αυτού. Όλες οι σχετικές ανακριβείς πληροφορίες αποτελούν ανεύθυνες υποθέσεις μη εξουσιοδοτημένων προσώπων, χωρίς την επιβεβλημμένη δημοσιογραφική έρευνα και διασταύρωση στοιχείων, που προσβάλλουν βαθύτατα την επιστημονική επάρκεια του Νοσοκομείου Μυτιλήνης και πλήττουν ανεπανόρθωτα την ιδέα της Δωρεάς Οργάνων.
Καλούμε τους ιθύνοντες και συγκεκριμένα την εφημερίδα «Στο Νησί» όπως ανακαλέσει και ανασκευάσει άμεσα το σχετικό δημοσίευμα. Η νομοθεσία σχετικά με την επιβολή αυστηρών ποινικών κυρώσεων, τόσο για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, όσο και για την, με οποιονδήποτε τρόπο, παρακώλυση των διαδικασιών δωρεάς και μεταμόσχευσης οργάνων είναι σαφής.
Άλλα αναφέρει η μητέρα στο Πρώτο Θέμα
Πολλοί πιστεύουν στα θαύματα, λίγοι όμως τα βιώνουν. Ένας από αυτούς είναι ο 17χρονος Ταξιάρχης Κάιτατζης, ο οποίος νοσηλευόταν σε κώμα ύστερα από τροχαίο, τον περασμένο Αύγουστο.
Ο νεαρός, που κατάφερε να ξυπνήσει από το κώμα μιλάει αποκλειστικά στο protothema.gr μέσα από το κέντρο αποκατάστασης όπου βρίσκεται.
«Όταν άνοιξα τα μάτια μου από το κώμα είδα τη μητέρα μου… προσπάθησα να ανοίξω το στόμα μου και να της μιλήσω αλλά δεν έβγαινε η φωνή μου. Δεν το πίστευε η μαμά μου. Ήταν και οι γιατροί δίπλα μου και τους έλεγε η μαμά μου: ”Μου μιλάει το παιδί μου”. Είχαν σοκαριστεί όλοι. Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει. Πίστευαν ότι μπορεί να μείνω φυτό ή και να πεθάνω. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι είμαι χειρουργημένος κι ότι έχω τραχειοστομία. Όταν πάτησα το κουμπί για να μιλήσω θυμάμαι ότι έκλαιγα. Δεν θα ξεχάσω τους νοσηλευτές που έμπαιναν στο θάλαμο, με έβλεπαν κι έκαναν το Σταυρό τους» λέει στο protothema.gr ο Ταξιάρχης και συνεχίζει:
«Την ημέρα που έγινε το τροχαίο, θυμάμαι ότι είχα σχολάσει από τη δουλειά και με κάλεσαν οι φίλοι μου να πιούμε ούζα σε ένα πανηγύρι. Μετά θυμάμαι ότι πήρα τη μηχανή, πάτησα τέρμα το γκάζι και τράκαρα πάνω σε ένα τοιχίο. Μετά έπεσα σε κώμα… Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.
Τώρα μιλάω κανονικά, είμαι στο κέντρο αποκατάστασης και περπατάω με πατερίτσες αλλά είναι θέμα ημερών να τις πετάξω κι αυτές. Πραγματικά είναι ένα μεγάλο θαύμα αυτό που ζω και είμαι χαρούμενος που έδωσα απέραντη χαρά στη μητέρα μου που είναι συνέχεια δίπλα μου χωρίς να χάνει την πίστη της και την ελπίδα της. Θέλω να δώσω ένα μεγάλο μήνυμα σε όλους τους νέους εκεί έξω να μην οδηγούν μετά από αλκοόλ και να φορούν πάντα κράνος. Ελπίζω η δική μου περιπέτεια να περάσει σημαντικά μηνύματα».
Εμφανώς συγκινημένη μίλησε στο protothema.gr και η μητέρα του Ταξιάρχη, Αφροδίτη Γκάγκα.
«Πραγματικά ζω ένα μεγάλο θαύμα κι ευχαριστώ την Παναγία και τους γιατρούς που από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα σε εμένα και στο παιδί μου. Τους έχω αγαπήσει πραγματικά κι έχουμε γίνει οικογένεια. Ποτέ κανένας γιατρός δεν με παρότρυνε να δωρίσω τα όργανα του παιδιού μου και ποτέ δεν μου είπαν ότι πρέπει να σταματήσουμε τη μηχανική υποστήριξη. Εγώ κάποια στιγμή, μέσα στην απόγνωσή μου, βλέποντας ότι δεν υπάρχει σωτηρία, σκέφτηκα το ενδεχόμενο να κάνω μια τέτοια πράξη για να βοηθήσω κόσμο. Σκέφτηκα ότι έτσι θα μπορώ να βλέπω το παιδί μου να ζει μέσα από άλλους ανθρώπους αλλά ο Θεός είδε το μεγαλείο της ψυχής μου κι ο γιος έγινε καλά» λέει η μητέρα του 18χρονου.
Ο Διευθυντής του νοσοκομείου Μυτιλήνης, Ευθύμης Ζιώγας ανέφερε, από την πλευρά του, στο protothema.gr: «Καταρχάς δεν έγινε ποτέ καμία νύξη από κανέναν γιατρό προς τη μητέρα για να σταματήσει η μηχανική υποστήριξη του παιδιού. Μέσα στην ταραχή της η μητέρα, βλέποντας ότι δεν υπάρχει σωτηρία σκέφτηκε το ενδεχόμενο της δωρεάς οργάνων του παιδιού, πράγμα που ποτέ δεν έγινε. Ήμασταν συνεχώς με πολλές εξετάσεις πάνω από κεφάλι του νεαρού και δίπλα στη μητέρα του ώστε να καταφέρουμε να φτάσουμε με επιτυχία στο σημερινό αποτέλεσμα».
