Λένε ότι το όπιο του λαού είναι η Πίστη. Αλλά στην πραγματικότητα είναι το ποδόσφαιρο…
Οφείλω να ομολογήσω ότι τρέφω βαθιά απέχθεια για το ποδόσφαιρο, και οι ρίζες της αλλεργίας μου βρίσκονται στα παιδικάτα μου, στην εποχή της χούντας. Η δικτατορία λάτρευε το ποδόσφαιρο, όπως και λίγες χώρες πιο πέρα, η χουντική Ισπανία, όπως και κάθε απολυταρχικό κράτος. Κρατήστε τους απασχολημένους, διηρημένους και φανατισμένους, να μην μας ξεσηκώνονται για σοβαρότερα θέματα.
Στα παιδικά μου χρόνια… η φωνή του κάθε Διακογιάννη με δονούσε, όπως λέει και ο Κηλαηδόνης στο τραγούδι του, αλλά αρνητικά. Μου έδινε στα νεύρα, η αγχωτική περιγραφή στο ραδιόφωνο, οι φωνές και τα τραγουδίσματα των φιλάθλων σε έναν ανεγκέφαλο ανδρικό ομαδικό αυνανισμό. Τόση ενέργεια χαμένη!
Και δεν είναι απορίας άξιον ότι οι ομάδες ανήκουν ως επί το πλείστον σε άτομα της ελίτ, πολλές φορές στους ίδιους που κατέχουν και ΜΜΕ. Θέλουν τον έλεγχο, θέλουν να κυκλοφορεί το όπιο, θέλουν τον τζόγο που καταληστεύει τις τσέπες των πολιτών και προκαλεί εθισμό, κι όλα αυτά, με απόλυτο νόμιμο τρόπο.
Πειράζει που δεν καταλαβαίνω;
Τα τελευταία επεισόδια στη Νέα Φιλαδέλφεια, και ο θάνατος ενός νέου, που κόντεψαν να προκαλέσουν και διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ δυο χωρών, όχι μόνο με επιβεβαιώνουν αλλά και με εκπλήσσουν. Θα περίμενε κανείς να γίνει ένα ματς κεκλεισμένων των θυρών μετά απ’ όλα αυτά, για να μην φτάσω στο πιο υγιές άκρο, να ακυρωθεί εντελώς, προς γνώση και συμμόρφωση. Όμως όχι, το ματς έγινε κανονικά, σαν να μην τρέχει τίποτα, γιατί τα συμφέροντα είναι υπεράνω ηθικών κανόνων.
Απίθανη, απίστευτη, μυθική ανατροπή της ΑΕΚ! Το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα αναδείχθηκε ισόπαλο 2-2 με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ στη Νέα Φιλαδέλφεια, σκοράροντας δυο τέρματα στις καθυστερήσεις και πήρε το εισιτήριο για τα play offs του Champions League, αναφέρει το κατά τα άλλα “σοβαρό” και οικονομικού περιεχομένου σάιτ της Ναυτεμπορικής.
Το άλλο απεχθές για μένα στην όλη υπόθεση του σύγχρονου ποδοσφαίρου είναι οι “αγοραπωλησίες” των παικτών και οι μεταγραφές, με ποσά που απλά σοκάρουν, σε μια εποχή που θα έπρεπε να κυριαρχεί η λογική, η δικαιοσύνη και η σεμνότητα. Πάντα οι ποδοσφαιριστές αμείβονταν αδρά, αλλά το πράγμα τελευταία έχει ξεφύγει.
Διαβάζω για την ηττημένη ομάδα: Στην OPAP Arena φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της Ντινάμο Ζάγκρεμπ ο Γιόσιπ Σούταλο. Ο ταλαντούχος Κροάτης αμυντικός, σύμφωνα με τον Φαμπρίτσιο Ρομάνο, πουλήθηκε στον Άγιαξ αντί 21.000.000 ευρώ συν τα μπόνους που έχουν συμπεριληφθεί στο deal.
Εμετός. Θυμίζει σκλαβοπάζαρο σε αθλητική εκδοχή, που ωστόσο καμία σχέση με υγιή αθλητισμό.
Όσο για τις “ελληνικές” ομάδες; Είναι ελληνικές όσο κι εγώ είμαι η Μόνικα Μπελούτσι. Για παράδειγμα, το “σύνολο του Ματίας Αλμέιδα”, όπως το αναφέρει η Ναυτεμπορική, είναι ο πλανήτης όλος, με λίγους Έλληνες, μάλιστα από χώρες που κατά τα άλλα εγείρουν και ρατσισμό. Κάτι και σε πολύ σκούρο… Και μπορεί πολλοί εκ των οπαδών -και αυτό είναι σίγουρο- να ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που μπαίνουν στα σόσιαλ και βρίζουν τους “λαθρό” και τις “μαϊμούδες” με τον χειρότερο και απάνθρωπο τρόπο, κατά τα άλλα, δεν τους ενοχλεί που την “ομάδα τους” απαρτίζουν τέτοιοι.
Για παράδειγμα, την ποδοσφαιρική ΑΕΚ ίδρυσαν πριν ένα αιώνα οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης. Στους 11 αμυντικούς, οι 7 είναι ξένοι. Στους 9 μέσους, οι 7. Στους 9 επιθετικούς, οι 8. Κι ένας ο διαιτητής, και μια εγώ η… Μπελούτσι… κι όλο αυτό λέγεται “ελληνικό ποδόσφαιρο”.
Δώστε κι άλλο όπιο στο λαό. Πάρτε τους τα λεφτά. Βάλτε τους να σκοτώνονται μεταξύ τους.
Πειράζει που εγώ δεν γίνομαι «χάι»;