Πέθανε σε ηλικία 91 ετών ο γνωστός σε όλους αθλητικός δημοσιογράφος Γιάννης Διακογιάννης
Υπήρξε για χρόνια παρουσιαστής της «Αθλητικής Κυριακής» και είχε περιγράψει ιστορικούς αγώνες για πολλές ομάδες και την Εθνική Ελλάδας.
Ο Γιάννης Διακογιάννης γεννήθηκε στη Αθήνα όπου και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από την εφηβική ηλικία, με ιδιαίτερη αδυναμία στον στίβο.
Σπούδασε μουσική στη Γαλλία, όμως τελικά τον κέρδισε η δημοσιογραφία. Κάλυψε με ανταποκρίσεις του πάρα πολλές κορυφαίες διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου (ξεκινώντας από αυτό του 1954 στην Ελβετία και τερματίζοντας με αυτό του 1998 στη Γαλλία), διεθνείς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου, τελικούς αγώνες διασυλλογικών ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων (όπως του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 μεταξύ Άγιαξ και Παναθηναϊκού) και άλλα.
Το 2004 υπήρξε σχολιαστής στους αγώνες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου ανδρών στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου όταν και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέκτησε το τρόπαιο.
Από το Σεπτέμβριο του 1966 έως το 1983 ήταν ο βασικός παρουσιαστής της εβδομαδιαίας αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής «Αθλητική Κυριακή» (αρχικά «Αθλητικά Νέα»), ενώ το Σεπτέμβριο του 1969 είχε παρουσιάσει το 9ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αθλητισμού, που διεξήχθη στο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και αποτέλεσε την πρώτη μετάδοση αγώνων στίβου από ελληνικό τηλεοπτικό συνεργείο.
Υπήρξε ο πρώτος που τιμήθηκε για την εν γένει προσφορά του με το βραβείο «Ελένη Βλάχου» το 2003, ως δημοσιογράφος των «Νέων».
Όταν ο Γιάννης Διακογιάννης δήλωνε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι «βρόμικο»
Ένας δημοσιογράφος παλιάς κοπής…
Ο Γιάννης Διακογιάννης, σε συνέντευξή που είχε παραχωρήσει το 2016, είχε πει ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν «βρόμικο», και παράλληλα είχε αποκαλύψει το ότι ο ίδιος είχε δεχτεί απειλές.
«Δεν θα ήθελα να κάνω μια δική μου εκπομπή. Ούτε να παραστώ στην “Αθλητική Κυριακή”. Γιατί απλά θεωρώ σήμερα το ποδόσφαιρο “βρόμικο”. Και θέλω να το μεταφέρετε έτσι όπως το γράφω.
Εγώ έζησα την καθαρή εποχή του. Ούτε νιώθω την ανάγκη να πάω πλέον στο γήπεδο. Το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό. Το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρά τη Δικαιοσύνη. Αλλά και η απονομή της καθυστερεί στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε φιλάθλους, έχουμε οπαδούς. Εγώ έχω απειληθεί κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής του πορείας, αλλά δεν έκανα βήμα πίσω. Δεν φοβήθηκα. Μετέδιδα τον αγώνα ως δημοσιογράφος, όχι ως οπαδός. Για μένα η τηλεόραση είναι εικόνα. Άρα μιλούσα όσο έπρεπε, όταν έπρεπε.
Τι να πω στον τηλεθεατή, ότι τώρα κάνει πάσα ο παίκτης; Γιατί, δεν το βλέπει; Η περιγραφή ενός αγώνα θέλει και μέτρο. Αυτό συμβούλευα και τους μαθητές μου ως δάσκαλος. Το αθλητικό ρεπορτάζ είναι πολύ δύσκολο. Χρειάζεται να έχεις αρχείο και πάνω απ’ όλα να διαβάζεις τρεις ώρες την ημέρα.
Σαν να πηγαίνεις σχολείο. Εγώ έγραφα τα πάντα σε τετράδια σαν χρονολόγιο. Δεν είχαμε τότε το Google», είχε δηλώσει στην Espresso.
