Τον περασμένο Σεπτέμβριο viral έγινε στα Ελληνικά ΜΜΕ το γεγονός ότι διαστημικό σκάφος δοκιμής διπλής ανακατεύθυνσης αστεροειδών της NASA σκόπευε να βαρέσει “ελαφρώς” έναν φουκαρά αστεροειδή που δεν θα έφτανε ποτέ τη Γη για να την απειλήσει, αλλά ήθελα να δουν πόσο και αν μπορούσαν να τον σκουντήσουν να πάει παραπέρα.
Το γεγονός ότι την προηγούμενη εβδομάδα, μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς (χιόνιζε πολύ στις ΗΠΑ τότε, τι – όχι;) το έργο έπαιξε σε ριμέικ με τη συμβολή του HAARP αυτή τη φορά, κι έγινε γαργάρα από τα ελληνικά ΜΜΕ λόγω αυτού (;) θα πρέπει να μας εντυπωσιάσει!
Μια ομάδα ερευνητών επιχειρεί να αναπηδήσει ραδιοφωνικά σήματα από έναν αστεροειδή πλάτους 500 ποδιών κατά τη διάρκεια της κοντινής του πτήσης από τη Γη την Τρίτη.
Το High Frequency Active Auroral Research Program (HAARP) στοχεύει τις κεραίες του στον αστεροειδή 2010 XC15, έναν διαστημικό βράχο που έχει κατηγοριοποιηθεί ως δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής κοντά στη Γη. Η προσπάθεια είναι μια δοκιμαστική προσπάθεια προετοιμασίας για ένα μεγαλύτερο αντικείμενο, γνωστό ως Apophis, που θα έχει μια στενή συνάντηση με τον πλανήτη μας το 2029, αναφέρει το gizmodo.com.
«Αυτό που είναι νέο και αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να ανιχνεύσουμε εσωτερικούς αστεροειδείς με ραντάρ μεγάλου μήκους κύματος και ραδιοτηλεσκόπια από το έδαφος», δήλωσε ο Mark Haynes, επικεφαλής ερευνητής στο έργο και μηχανικός συστημάτων ραντάρ στο Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στη Νότια Καλιφόρνια.
«Τα μεγαλύτερα μήκη κύματος μπορούν να διεισδύσουν στο εσωτερικό ενός αντικειμένου πολύ καλύτερα από τα ραδιομήκη κύματος που χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία».
Το HAARP είναι μια ερευνητική μονάδα στην Gakona της Αλάσκας (ένα που έχει γίνει αντικείμενο πολλών θεωριών συνωμοσίας, σύμφωνα με το δημοσίευμα lol). αποτελείται από 180 κεραίες υψηλής συχνότητας, η καθεμία έχει ύψος 72 πόδια και εκτείνεται σε 33 στρέμματα.
Η εγκατάσταση μεταδίδει ραδιο-ακτίνες προς την ιονόσφαιρα, το ιονισμένο τμήμα της ατμόσφαιρας που βρίσκεται περίπου 50 έως 400 μίλια (80 έως 600 χιλιόμετρα) πάνω από την επιφάνεια της Γης. Το HAARP στέλνει ραδιοσήματα στην ιονόσφαιρα και περιμένει να δει πώς επιστρέφουν, σε μια προσπάθεια να μετρήσει τις διαταραχές που προκαλεί ο Ήλιος, μεταξύ άλλων [προσπαθειών lol]
Η εγκατάσταση ξεκίνησε μια επιστημονική εκστρατεία τον Οκτώβριο με 13 πειράματα, συμπεριλαμβανομένου ενός που περιελάμβανε αναπήδηση σημάτων από τη Σελήνη. Εκείνη την εποχή, οι ερευνητές του HAARP σκέφτονταν να στείλουν ένα ραδιοσήμα σε έναν αστεροειδή για να ερευνήσουν το εσωτερικό του βραχώδους σώματος.
Κατά τη διάρκεια του πρόσφατου πειράματος, (σ.σ. που έγινε στην καρδιά των εορτών) οι κεραίες HAARP στην Αλάσκα θα μεταδώσουν τα ραδιοσήματα στον αστεροειδή και στη συνέχεια οι επιστήμονες θα ελέγξουν εάν τα ανακλώμενα σήματα φτάνουν σε συστοιχίες κεραιών στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού Long Wavelength Array και στο Owens Valley Radio Observatory Long Wavelength Array.
Το HAARP θα εκπέμψει ένα σήμα που “τιτιβίζει” συνεχώς στα ελαφρώς πάνω και κάτω από τα 9,6 megahertz. το τιτίβισμα θα επαναλαμβάνεται σε διαστήματα δύο δευτερολέπτων. Στην πλησιέστερη προσέγγισή του στις 27 Δεκεμβρίου, ο αστεροειδής ήταν σε διπλάσια από την απόσταση της Σελήνης από τη Γη.
Το πείραμα είναι για την προετοιμασία για μια επερχόμενη συνάντηση με έναν αστεροειδή το 2029.
Αυτός ο δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής, επίσημα γνωστός ως 99942 Apophis, έχει πλάτος περίπου 1.210 πόδια (370 μέτρα) και θα φτάσει σε απόσταση 20.000 μιλίων (32.000 χιλιομέτρων) από τη Γη στις 13 Απριλίου 2029 (σ.σ. πέφτει και Παρασκευή). Το αντικείμενο κοντά στη Γη θεωρήθηκε ότι είναι ένας μικρός κίνδυνος για τη Γη το 2068, αλλά η NASA το απέκλεισε.
Ακόμη, το HAARP θέλει να διερευνήσει τον αστεροειδή για να προετοιμαστεί για πιθανούς κινδύνους στο μέλλον από διαστημικούς βράχους. «Όσο περισσότερος χρόνος υπάρχει πριν από μια πιθανή επίδραση, τόσο περισσότερες επιλογές υπάρχουν για να προσπαθήσουμε να την εκτρέψουμε», είπε ο Haynes.
Τον Σεπτέμβριο, το διαστημόπλοιο DART της NASA που χτύπησε έναν μικρό αστεροειδή ισχυρίζονται ότι άλλαξε με επιτυχία την τροχιά του, κι άντε να τους ελέγξεις αν λένε αλήθεια, για να δικαιολογήσουν τις υπέρογκες δαπάνες αυτών των “πειραμάτων”. Μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος εκτροπής ενός διαστημικού βράχου που απειλεί τη Γη.
Η συγκεκριμένη δοκιμή δείχνει τη δυνατότητα χρήσης ραδιοσημάτων μεγάλου μήκους κύματος για την ανίχνευση του εσωτερικού των αστεροειδών. «Εάν μπορούμε να θέσουμε σε λειτουργία τα επίγεια συστήματα, τότε αυτό θα μας δώσει πολλές ευκαιρίες να προσπαθήσουμε να κάνουμε εσωτερική ανίχνευση αυτών των αντικειμένων», είπε ο Haynes.
Πάντως, μια οι περίεργοι δορυφόροι που ανεβαίνουν εκεί πάνω, μια τα πειράματα με τον καιρό, και ο καιρός τρελάθηκε. Αχ όχι… φταίει η Κλιματική Αλλαγή και ούτε οι δορυφόροι, ούτε όσοι παίζουν με την θέρμανση της ιονόσφαιρας – Μακριά από μας τέτοιες θεωρίες συνωμοσίας!