Πόσες μέρες έχουν περάσει τώρα, κι ακόμα τα ΜΜΕ συνεχίζουν να αποκαλούν στις ειδήσεις και τίτλους συνεντεύξεων τους τον Μανώλη Καλαϊτζιδάκη, «Παλαιοχριστιανό»
Aς πούμε ότι στην αρχή είχε κάποιο νόημα αφού υποτίθεται ότι οι επιλογές lifestyle που είχε κάνει εν μέρει οφειλόταν στην θρησκευτική του πίστη, αν και θα μπορούσε να μην είναι και τελείως απαραίτητο. Στον κόσμο όλο, πολλοί είναι οι παλαιοχριστιανοί που δεν επιλέγουν αυτό τον τρόπο ζωής, από την άλλη, πολλοί που τον επιλέγουν, δεν έχει να κάνει με καμία θρησκεία.
Το να γίνεται μια επίμονη και συνεχής αναφορά, κάθε φορά στις ειδήσεις των καναλιών και τα λοιπά ΜΜΕ, η αναφορά σε ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του και της οικογένειας του, δεν εμπίπτει στην ρητορική μίσους;
Πόσοι πολιτικοί ή επώνυμοι έχουν δηλώσει αθεϊστές; Αν κάθε φορά λέγαμε ο «αθεϊστής» Πέτρος Τατσόπουλος είπε..., ή ο «εβραίος» Νότης Μηταράκης, ή ο «γκέι» βουλευτής της ΝΔ, Αλέξης Πατέλης, ή ακόμα λιγότερο κομψά, ο «πούστης» αρχηγός κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, ή πιο επιθετικά, «ο παντρεμένος με άντρα» πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – όλα αυτά θα ήταν σύμφωνα με τους μιντιακούς κανόνες και την “πολιτική ορθότητα”;
Ήρεμα ρωτώ, σε μια χώρα πολλών ταχυτήτων, όπου ο νόμος για τη «ρητορική μίσους» προστατεύει επιλεκτικά κάποιες κατηγορίες, και καθόλου εκείνες όσων δεν τα πάνε καλά με το σύστημα, και χαρακτηρίζονται «ψεκασμένοι» για τις απόψεις τους, ή χάνουν το ονοματεπώνυμό τους στους τίτλους έναντι των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.